We zaten vanmorgen al vroeg op de fiets. De wind die ons deze reis omhoog blies, zou ons vandaag ook weer omhoog proberen te blazen, terwijl wij toch echt naar beneden willen gaan. En die wind begint zo rond 10 uur te blazen.

We schoten goed op totdat Erwin met zijn derailleur een steen probeerde weg te koppen. De steen won en de derailleur zat in zijn achterwiel gevlochten. De derailleur was recht te buigen, maar van één de derailleurwieltjes bleek de helft van de tanden afgebroken en de ketting liep hierdoor vast.

Er een 4 wheel drive en door de helft van de al betaalde kosten ons te nemen konden we een lift naar Pokhara krijgen. Dat was dan wel maar liefst $ 75. Wat veel geld dus toch nog maar even verder geknutseld. Door met behulp van zakmes en nijptang de nog resterende tandjes ook te verwijderen liep de ketting een soort van bijna soepel en vervolgden we heeeeeeel voorzichtig onze weg.

Aangekomen bij het Nederlands-Nepalese hotel restaurant waar we op de heenweg lunchten, knutselden we verder. Het alternatief was een lift door de eigenaar naar Beni (€ 100) en dan morgen met de bus naar Pokhara. Dat aanbod sloegen af, maar maakten wel dankbaar gebruik van een.... derailleurwieltje.

We vervolgden moeizaam onze weg. Erwin kon niet meer echt licht schakelen zodat het nu Erwin was die soms een steile helling op moest lopen in plaats van Margriet 😉

Bij een wegrestaurantje kopen we wat te drinken en eten we wat. Er komt een 4 wheel drive langs en Erwin stopt hem. In 1e instantie wil de chauffeur ons niet meenemen, maar op aandringen van de enige passagier kunnen we mee, helemaal tot Pokhara en voor maar 3000 roepies (30 euro).

De enige passagier blijkt een bekende Nepalese acteur te zijn die op de terugweg was van filmopnames hoog in de Himalaya. Hij was ooit in Venetië voor het filmfestival, maar bezocht ook de.... Keukenhof. Zijn naam is Dayahang Rai.

Pas rond 21 uur arriveren we bij Garrett onze Warmshower host. Erwin gaat bij een klein restaurantje tegenover Garrett's huis informeren of we nog iets kunnen eten. Hij wordt enthousiast begroet en ja, we kunnen er nog eten.

De jonge eigenaar / kok is heerlijk enthousiast en al snel genieten we van chaumei, momo's en een biertje. Hij rekent voor een en ander zo weinig dat we hem spontaan een fooi geven.

Terwijl ik dit schrijf is het al zondagmorgen en kunnen we zo dadelijk Erwin's gerepareerde fiets ophalen. We fietsen dan vanmiddag nog naar 2 meertjes en dan morgen verder naar Bandipur.

De komende tijd zullen we voornamelijk op asfalt gaan fietsen en kan de winterkleding - die hard nodig was de afgelopen dagen - onderin onze tassen.

Geschreven door Dappere-trappers