Na een goede nachtrust, een ontbijt met doorkijkbrood en koffie (waterkoker op de kamer; voordeel van een luxe hotel) wilden we vroeg vertrekken. Helaas bleek er een bout van Margriets bagagedrager te zijn losgetrild en kon zij op zoek naar een nieuwe.

De ijzerwarenwinkel had gelukkig een doos met oude schroeven en bouten en gelukkig ook 1 in de juiste maat. Van betalen wilde de eigenaar niets weten.

We bevinden ons in het gebied waar de aardbeving in 2015 hard toesloeg. Onze route ging grotendeels over een weer opnieuw in aanleg zijnde weg. Dadhing Desi uit fietsen kostte wat tijd; de weg was nogal smal en dat gaf direct een opstopping van bussen en vrachtwagens.

Wat voor de weg moest doorgaan was een afwisselend een zandpad of een keienpad met heel af en toe een meter asfalt. Gelukkig was de omgeving weer afwisselend en mooi.

We zijn nu in Arughat Bazaar in een eenvoudig hotel maar met warme douche. Zo net een portie momo's - gevulde deeghapjes met een pittige saus - gegeten en om 19 uur staat onze vegetable chow mein klaar.

Geschreven door Dappere-trappers