Dag 19 - van Durango naar Gunnison
Lichaam en geest zijn na een goede nachtrust weer helemaal klaar voor een berg-etappe naar Gunnison. Volgens het meest gunstige tijdschema zal de finish ongeveer om 16.30u zijn, maar dan moet het vertrek wel om ongeveer 09.30u plaatsvinden.
Wij zijn vroeg wakker en kunnen ontbijten in Applebees dat in hetzelfde complex is ondergebracht. Het is onze favoriete keten voor betaalbare diners, maar dit is wel de slechtste vestiging tot nu toe, hebben wij gisteravond ervaren. Kwam nog bij dat er hier geen beroemde pianist zat te spelen.
Ontbeten hebben wij er nog nooit maar aan een spiegeleitje en toast kan niet veel geknoeid worden.
Wij rollen op tijd de parkeerplaats af en rijden richting Silverton via wegnr. 550, een scenic byway. De auto klimt over de Coal Bank Pass en later de Molas Pass, beiden ruim 3500 mtr hoog.
Silverton hebben wij gisteren al met de trein bezocht, dus dat laten wij nu rechts liggen.
Tussen Silverton en Ouray berijden wij de "million dollar highway", zo genoemd omdat de bewering is dat de oorspronkelijke aanleg (begin 1900 naar ik dacht) destijds 1 miljoen dollar per mijl heeft gekost (zie foto's). Hier krijgen wij gratis de Red Mountain Pass bij, ook op ruim 3500 mtr.
Mooie uitzichten natuurlijk, jullie kennen die taferelen wel.
In het stadje Ouray wat gedronken en toen snel naar Montrose alwaar onze derde Big Mac gegeten in deze vakantie ( valt mee hè ).
Zo'n 30 km ten oosten van Montrose ligt voorlopig het laatste nationale park dat wij bezoeken, Black Canyon of the Gunnison.
Deze door de Gunnison River gevormde canyon is een van de steilste , donkerste en ruigste in de VS. De kloof heeft diepten van 600 mtr en is vaak niet breder dan 450 mtr. De wanden zijn van vulkanisch materiaal, veelal zwart.
Kijk, dit vinden wij weer veel mooier dan Mesa Verde, maar dat is natuurlijk persoonlijk. In de diepte zie je dan nog de Gunnison River woest tekeer gaan, heel mooi.
Het mooiste uitzicht krijgen wij vanaf Sunset View voorgeschoteld ; omdat het zo helder is, kun je Mesa Verde en ook Grand Mesa in de verte zien liggen, toch niet om de hoek. Heel bijzonder.
Na een uurtje laten wij dit park achter ons en draaien wegnr. 50 naar Gunnison op. Het is nu nog ruim een uur rijden naar ons hotel in Gunnison;onderweg een wisselend landschap, dan weer kaal en dan weer veel groen.
De vermoeidheid slaat een beetje toe en dan wil je eigenlijk alleen nog maar zo snel mogelijk naar je hotel, zo gezegd, zo gedaan.
Na aankomst selecteren wij de gemaakte foto's en dat is inmiddels een standaard procedure geworden, naast het voorbereiden van de dag van morgen,en natuurlijk het werken aan de reisblog. Dat kost ook veel tijd, maar omdat je merkt dat het gelezen en gewaardeerd wordt, blijft het leuk.
Alvast de navigatie apparatuur instellen voor de dag van morgen. Oef, ik zie dat deze aangeeft dat er naar Aspen ruim 5 uren gestuurd moet gaan worden, terwijl Google Maps 3 1/2u berekent. Even wat tussen onze oren bijstellen en dan wassen wij ook dit varkentje wel.

Geschreven door Beaenleoopreis