Om even over tienen vertrokken we van camping Fjordutsikten in Lakselv. Eerst moesten er boodschappen worden gedaan en ook de dieselvoorraad moest weer aangevuld worden. Daarom om 10.40 uur via weg 98 richting Ifjord en dan via de 888 richting Mehamn en Gamvik.
Voor we verder gaan even een opmerking op de reactie van Annie Moorlag over het Noorderlicht. Niemand ziet momenteel het Noorderlicht, dat is te zien vanaf ongeveer september tot en met april. Voorwaarde is dat het donker en helder moet zijn.
Weg 98 is een rustige weg, de bijna 90 km richting Ifjord hebben we een camper ingehaald, een Nederlandse auto ging ons voorbij en een Franse motorrijder haalde ons ook nog in en ik geloof dat we een stuk vijftig voertuigen zijn tegengekomen op dat stuk waaronder 12 Italiaanse campers die achter elkaar aanreden. De natuur en omgeving maken echter veel goed. Dan weg 888, het begin was een slecht wegdek maar geleidelijk werd het steeds beter. Je gaat over een hoogvlakte, de Slettfjellet, en hier is een prachtige weg aangelegd en wat nog veel mooier is, dat is de omgeving. Naar Havoysund was het al heel mooi maar deze weg kon er ook aan tippen. En weer veel rendieren, plotseling moeder rendier met jong op de weg. Even stevig in de remmen maar het ging goed. Plotseling doemt dan Mehamn op, tijden geen huizen gezien en zo opeens ligt daar een vissersdorp. Mooi gezicht is dat allemaal weer gekleurde huizen waar je tegen aan kijkt. Wij rechtsaf richting de laatste 25 km naar Gamvik/Slettnes Fyr. Door wederom een indrukwekkend landschap doemt Gamvik op. Klein stukje door het dorpje en dan richting de vuurtoren van Slettnes. Officieel mag je daar niet staan maar even daarvoor kun je afslaan naar de camperplaatsen. Wij waren net op tijd om nog een plaatsje te bemachtigen op de laatste van de drie camperplekken. Hier staan 10 campers op een rij, waarvan er zes Duitsers zijn. We gingen wandelend naar de vuurtoren om daar wat koffie te halen en ze hebben internet daar. Op de weg er naar toe werden we echter aangevallen door twee meeuwen. We moesten ons echt elke keer bukken als ze er weer aankwamen. Waarschijnlijk hadden ze ergens een nest, later hoorden we wel dat ze meerdere mensen hadden belaagd. Bij de vuurtoren aangekomen bleek het café dat er bij hoort gesloten. Dus geen koffie en geen internet, dus ook geen Dagblad vh Noorden want de ipad was leeg vanmorgen. Teruggewandeld naar de camper, langs een andere route, en daar gebeurde weer iets opwindends. Vanachter een heuvel kwamen er ontzettend veel rendieren aangelopen. Wat een kudde, volgens ons wel 300. Ze wilden de weg oversteken richting de nesten waar die meeuwen zitten. Dat ging dus niet door die meeuwen wisten de rendieren weer terug te jagen. Mooi in de richting achter ons waar wij met de camper staan. Gaan we na het eten daar nog even kijken zegt Marijke. Daar is het niet van gekomen, terwijl de zon uitbundig scheen werd het zo opeens heel mistig. Het zicht is niet meer dan dertig meter en wij zagen onze middernachtzon opnieuw letterlijk en figuurlijk de mist weer ingaan. Maar wonderen bestaan blijkbaar nog. Het is nu 21.00 uur en de mist trekt weer op en de zon begint weer te schijnen. Wie weet hebben we vanavond geluk om te zien dat de zon lager gaat en niet onder gaat en tegen middernacht weer hoger aan de horizon staat. Op de vraag van Suzanne of er ook mensen wonen in Gamvik kunnen we zeggen dat er inderdaad mensen wonen. Er is zelfs nog een kleine supermarkt die ongeveer 750 inwoners moet bedienen. Er is een grote visfabriek waar bijna iedereen van dit dorp werkt en anders wel visser is.
Die vuurtoren staat er al vanaf 1905 en is de Noordelijkste vuurtoren die er bestaat op het vasteland van Europa. Wij gaan straks nog even wandelen en hopelijk vanavond nog wat foto's maken van de zon. En wat ook zo mooi is op deze camperplaats, het is hier absoluut stil, wat een weelde!!

Hilsen, Marijke en Bert

Geschreven door Aan.raize.deur.Scandinavie