Na het prachtige weer van gisteren was het vanmorgen geheel anders. Het miezerde een beetje en de bergen zag je niet meer door de wolken. Het spectaculairste gedeelte hebben we nu gehad en inderdaad Tineke wat hebben we al veel gezien. Vanmorgen dus het fjordengebied verlaten. We moesten nog één fjord met de boot oversteken, de Romsdalfjord. Tochtje van Åfarnes naar Sølsnes. Maar voor de oversteek eerst naar het plaatsje Rødven gereden. Hier staat een heel oude staafkerk. We hadden geluk dat er ook net een bus met cruisegangers arriveerde en de reisleidster gaf uitvoerig tekst en uitleg in het Engels. Het kerkje is waarschijnlijk al in de elfde gebouwd. Op één van de foto's zie je een schip hangen. Schijnt een gewoonte van de Noren te zijn om een schip in de kerk te hangen. Doen ze voor de vissers zodat ze een behouden thuiskomst krijgen. Toen de grote meute weg was kwamen we nog in gesprek met de vrijwilligster van het kerkje die alles daar regelt. Ik mocht van haar nog even de klokken luiden. Ging mooi totdat Marijke aangaf dat het nu genoeg was geweest. Op de terugweg even in de remmen voor de geiten die op de straat lagen. Vlak voor Molde was het op een parkeerplaats tijd voor koffie en wat broodjes. Op deze P stond ook een Duitse camper uit WST(Westerstede bij Oldenburg). We kwamen aan de praat en vroegen of het waar was dat de Buchstaben WST in Westerstede wat anders betekenden?: "Wir Saufen Täglich", dass stimmt aber nicht hier in Norwegen, viel zu teuer, bevestigde het Duitse echtpaar. Ze waren al naar de Noordkaap geweest en weer op de weg terug. Via een mooie route reden we naar het plaatsje Bud. Fraaie camping waar we uitkijken op de zee. Wat bergen met sneeuw zie je hier ook nog wel in de verte maar het is ineens een heel ander uitzicht. Bud heeft een interessante geschiedenis. Vroeger was het een grote handelsplaats vanwege de visserij en in de 2e WO was het bezet door de Duitsers. Een heel museum is hieraan gewijd. In Bud begint ook de Atlantershavsveien, maar daarover morgen meer.

Groeten, Marijke en Bert

Geschreven door Aan.raize.deur.Scandinavie