Wij lezen hier in Spanje natuurlijk ook het Nederlandse nieuws en de aankondiging dat het in ons kikkerlandje gaat sneeuwen en de temperatuur in de nacht rond het vriespunt ligt doet ons goed 😎😎 . Wij hebben de winterzon gevonden. Je moet er natuurlijk wel wat voor over hebben, zoals 1700 km zuidwaarts rijden, maar dan krijg je 15-16 graden en een volle zon. De avonden en nachten zijn nog fris, maar dan kruipen we de caravan in waar momenteel een verwarmd vloermatje voldoende is om een behaaglijke temperatuur te creëren.

We zijn donderdag 2 maart aangekomen op camping Playa Tropicana in Alcossebre en de camping doet zijn naam eer aan. De paden staan vol met palmbomen en zijn rijkelijk versiert met allerlei Griekse beelden in adamskostuum. Alleen de gasten moeten hier wel hun kleren aanhouden. Zodra je de poort uitloopt en de straat oversteekt, sta je op het strand. Wat is het heerlijk om het ruisen van de zee weer te horen. Iedereen is weer druk om zich te installeren en natuurlijk gaan we vanavond weer uit eten met de groep. Het lijkt wel of we niets anders doen, maar het is oh zo gezellig.

Omdat het weer op vrijdag zo lekker is, worden de Jeu-de-Boules ballen tevoorschijn gehaald en hebben Jan en groepsgenoot Frans de wedstrijdleiding op zich genomen om de komende weken de boules competitie te organiseren.
Na de lunch was het tijd om de omgeving te verkennen en lopen Frans en ik de 6 km naar het dorpje en Jan en de vrouw van Frans volgen op de fiets. Het is vandaag rond de 15 graden en de zon schijnt uitbundig. Dus bij aankomst in het dorp wordt natuurlijk een leuk terrasje opgezocht en na de nodige consumpties genuttigd te hebben moeten we ook weer 6 km terug lopen en fietsen. We hebben het gehaald.
Het is een actief verblijf in Alcossebre. Zaterdag kan iedereen mee op een fietstocht van ongeveer 18 km langs de kust en op een Via Verde. De Via Verde zijn fietspaden die zijn aangelegd op een niet meer in gebruik zijnde spoorbaan en gaat langs de kust de binnenlanden in, dwars door spoortunnels en prachtige natuur.

Tijdens ons verblijf hier is er door de Acsi weer een excursie georganiseerd . Al vroeg in de ochtend vertrekken we vanuit de camping naar Onda waar we, onder leiding van een gids, een rondleiding krijgen door het stadje en de resten bezoeken van een moors kasteel gelegen in het hoogste deel van Onda.
Het bouwwerk werd in de 300e eeuw door moslims gebouwd op een oude Romeinse nederzetting. Na een stevige klim naar boven konden we genieten van een geweldig uitzicht over de vallei en de resten bekijken van het gigantische kasteel.
De straatjes van Onda zijn smal, stijl en echt Spaans. Aangezien er veel keramische industrie is in deze regio zijn de huizen en de onderkant van de balkons rijkelijk versiert met tegels in allerlei kleuren. Net zoals in Pamplona worden er 1 keer per jaar stieren losgelaten in de smalle straatjes voor een run door het dorp. Om de voordeuren niet te beschadigen zijn er ijzeren schotten aangebracht die ze voor de voordeur kunnen draaien zodat de dieren niet al teveel schade veroorzaken.

Rond een uur of 1 vertrokken we voor de lunch naar Vila-Real. We hadden van tevoren kenbaar moeten maken wat we wilden eten en Jan en ik hadden gekozen voor paella. We werden uitgenodigd om een kijkje in de keuken te nemen om te zien hoe deze werd klaargemaakt.
Er werd gebruik gemaakt van een groot op sinaasappelhout gestookt vuur waarop verschillende paellapannen stonden te pruttelen. Volgens onze reisleiding werd in dit restaurant de beste paella uit de streek gemaakt en dat konden we beamen. Hij smaakte verrukkelijk. Natuurlijk kregen we ook voldoende te drinken en verschillende van onze groep hoopten dan ook dat de busrit naar onze volgende bestemming, een sinaasappelplantage, even zou duren zodat ze een kleine siësta konden houden, maar helaas waren we er binnen een half uurtje. In de volgende blog zal ik onze belevenissen op de sinaasappelplantage vertellen, maar nu gaan we met zijn allen borrelen en dat mogen we niet missen, dus…..

……. wordt vervolgd.

Geschreven door Winterzon