Het zonnetje schijnt en onze reis van ongeveer 200 km naar Vilanova verloopt soepeltjes. Het echtpaar dat de reis begeleid, Nico en Verina, vertrekken al vroeg in de ochtend om op de volgende camping alles te regelen. Aan de groep wordt gevraagd om niet voor twee uur in de middag aan te komen en dat zorgt ervoor dat we rustig aan kunnen doen en niet voor 11.00 uur de camping verlaten.
Ieder koppel rijdt individueel, maar regelmatig ontmoeten we elkaar spontaan bij tussenstops.
Camping Vilanova Park waar we de komende 4 nachten verblijven is een grote terrassencamping, wat inhoud dat onze kuitspieren veel werk moeten verrichten om naar het sanitairgebouw te lopen. Elke keer 3 hoge trappen op en dat zorgt er voor dat Jan regelmatig op de fiets een sanitaire stop gaat maken.
Op de eerste avond worden we getrakteerd op het officiële welkomsdiner in het restaurant van het park. Om 18.45 uur verzamelen we bij de eerste trap, nog 6 te gaan, en wandelen over steile weggetjes naar boven. Het eten is overdadig en heerlijk en de sfeer geweldig. Met de nodige wijntjes in onze lijven kwamen we er achter dat buiten een zondvloed uitgebroken was en aangezien we weer 6 trappen naar beneden moesten lopen, kwamen we goed nat en jolig aan bij de caravans en campers.
Voor dinsdagmorgen stond er een busexcursie naar Tarragona op het programma. Jan en ik zijn goed bekend in deze stad aangezien we vele jaren hebben gekampeerd in Hospitalet del Infante. Dit keer reden we, komende vanuit het noorden, de stad in en werden verrast op een omgeving die we nog nooit bezocht hadden. Tarragona is een sfeervolle oude stad aan zee en staat bekend om de vele resten van de Romeinse cultuur. De bus stopte bij een kleine rambla met een bijzonder mooie bestrating en dicht bij de stadsmuren. Via een oude poort in de stadsmuur liepen we door kleine, nauwe straatjes richting de kathedraal die in 1905 werd uitgeroepen tot nationaal monument.
Rond het middaguur werden we weer terug verwacht bij de bus om vervolgens naar de haven te rijden voor een werkelijk fantastische lunch met uitzicht op zee. De wijn vloeide rijkelijk, dus de stemming werd steeds beter. De middag was gereserveerd voor een bezoek aan het klooster van Poblet. Dit klooster hadden we al eens bezocht en toen sloten Jan en ik ons aan bij een ervaren gids die uitleg gaf over de verschillende vertrekken van het klooster en de kerk. Helaas heeft de coronatijd ook behoorlijk huisgehouden in Spanje en zijn de voorzieningen bij culturele instellingen drastisch verminderd. Er was geen gids meer beschikbaar en kon je alleen een aantal beperkte vertrekken bekijken. Ik geloof dat het ook de laatste keer is dat de Acsi dit klooster opneemt in de excursies. Er zijn in de buurt nog meer kloosters die de moeite waard zijn.
Donderdagmorgen besloten we met zijn tweeën met de bus naar Vilanova te gaan. Tijdens ons eerste verblijf in L’Estartit hadden we al een parkeerboete opgelopen, zodat we nu maar kozen voor openbaar vervoer. Het leuke van de stadsbus is dat je daarbij een gratis sightseeing krijgt door de voorsteden. Aangekomen in Vilanova werden we steeds gesommeerd door de buschauffeur dat we nog niet uit moesten stappen, omdat we nog niet in het centrum waren. Het sein “je bent er” werd gegeven naast de Centrale Markthal en vlak bij de Ramblas, een wandel- en winkelboulevard van 1 kilometer lang die vanuit de zeekant door de stad loopt. De rambla loopt door tot de aan de oudste kerk van de stad. Natuurlijk wilden we deze bekijken maar er werd grondig gerenoveerd en de kerk was van binnen helemaal gestript.
Maar, lopende door de stad, kom je toch weer pareltjes tegen. Een oud gebouw, in gebruik als kantoor, met een binnentuin waar je vrij in mocht lopen. Het middelpunt werd in beslag genomen door een rijk versierde boom en ondanks de drukte op straat was het sereen stil in de tuin.
Na onze terugkomst op de camping was het tijd om de caravan klaar te maken voor de volgende etappe in onze groepsreis. We gaan nog zuidelijker naar Camping Playa Tropicana in Alcossebre. Deze ligt pal aan zee en we hopen dat de camping zijn naam eer aan doet en het weer ook warmer gaat worden.
Wordt vervolgd.
Geschreven door Winterzon