Het is alweer half april en ik kan niet geloven dat ik hier al 3 maanden zit, want de tijd vliegt voorbij. Momenteel ben ik net terug uit Ecuador voor 10 dagen vanwege de Paasvakantie. Deze blog had ik echter voor 85% al af voordat ik ging, maar het lukte me niet om hem daarvoor te publiceren. Over Ecuador binnenkort snel wat meer, want ik heb nu al genoeg te vertellen over de maand ervoor. Het contrast tussen hoe mijn maand was en wat ik allemaal meekrijg wat er in de wereld gebeurd is groot. Het feit dat ik qua reisjes echt de gaafste dingen tot nu toe heb meegemaakt staat natuurlijk schril tegenover de natuurrampen en overstromingen in het zuiden van Colombia (en ook in Peru), de aanslagen in Europa en alle politieke onrust in Syrië, Noord-Korea en Turkije. Desondanks vertel ik jullie graag een beetje meer over mijn avonturen van de afgelopen maand...

Vier weken geleden had ik een hele goedkope vlucht geboekt richting de Caribische kust met als doel om mijn PADI-duikcertificaat te halen in Taganga, een van de goedkoopste plekken ter wereld om dit te doen. Ik wist dat je 1 dag niet mocht vliegen na het duiken, maar ik had me niet gerealiseerd dat Bogota op 2600m hoogte ligt en het dus ook risicovol is om daar terug te gaan, binnen 1 dag. Ik moest echter zeker direct terug na het weekend naar Bogota dus moest ik mijn plannen veranderen en zal ik later naar Taganga terugkeren. Desalniettemin is het geen straf om aan de Caribische Kust te verblijven, want er is genoeg te doen! Ik koos ervoor om naar 1 van Colombia's bekendste National Parks te gaan, Tayrona. Om hier te komen kan je kiezen voor een (zeer ruige) speedboot tocht of een hike van 3 uur. Ik koos op de heenweg voor optie 1 en op de terugweg voor de hike. Tayrona is een jungle-achtig gebied met prachtige blauwe stranden en redelijk wat wildlife. Daarnaast kun je er een paar hikes doen waarin je enorm veel dieren kon zien, zoals gekleurde hagedisjes, apen en prachtige vogels. Je slaapt hier in een tentje of in mijn geval in een hangmat en geniet vooral van de prachtige natuur om je heen. Ik denk dat vooral de foto's meer dan duizend verhalen vertellen van hoe geweldig het is om in Tayrona te vertoeven. 1 groot paradijs.

De week erop gingen we naar Medellin, de 2e stad van Colombia. In de jaren '90 was deze stad de thuisbasis van Pablo Escobar en tevens de gevaarlijkste stad ter wereld. De stad heeft echter een enorme verandering ondergaan en is nu favoriet onder de reizigers. Een geweldig uitgaansleven, een goede infrastructuur met zelfs kabelbanen door de stad en elektrische roltrappen midden in Comuna 13, een wat "mindere" wijk. Waar ik me overigens gewoon veilig voelde, van de sfeer genoot en met wat lokale kinderen van de glijbaan af kon racen die ze hebben om te gebruiken naast de trappen! Daarnaast kun je er heerlijk straatwinkelen en daar heb ik dan ook goed gebruik van gemaakt door voor €20 een paar witte Adidas schoenen en een shirt te kopen die er zowaar nog goed uitzien ook. Medellin is een geweldige stad om de geweldige sfeer te proeven, de fantastische uitzichten te bekijken en een kijkje in het nachtleven te nemen. Daarnaast hebben we een dagtripje gedaan naar Piedra del Peñol, een enorme steen die vanuit het niets opduikt in het landschap. Je kan de steen beklimmen voor een prachtig uitzicht over de waterrijke omgeving. Conclusie: Medellin is een geweldige stad en ik wil zeker nog terugkeren als ik de kans krijg/de tijd heb.

Een week voor de vakantie zijn we richting de salsa-hoofdstad van de wereld gegaan, Cali. Op dag 1 hebben we deze, ietwat saaie stad, bezocht en zijn we naar het Christus-beeld (kleinere versie van Cristo Redentor in Rio) voor een prachtig uitzicht over de stad. 's Avonds hebben we 1 van de vele lokale salsa barretjes opgezocht. Als de enige toeristen en de jongsten in de hele tent, was dit een geweldige ervaring.

Dag 2 was misschien wel een van mijn vetste dagen in Colombia tot nu toe. Op deze zonnige zaterdag zijn we zelfstandig richting San Cipriano gegaan, wat in het oostelijke gebied "El Choco" ligt. El Choco strekt zich langs de gehele Pacifische oostkust (El Pacifico) en is het misschien wel het armste gebied van Colombia. Hier zijn er weinig tot geen wegen, vanwege de dichtbeboste jungle die de kust van de rest van het land scheidt. Er wonen hier vooral indigenen. Het was een heel avontuur, want we moesten eerst een bus van 2 uur richting Zaragoza pakken. San Cipriano is namelijk maar op 1 manier te bereiken, via een bruja. Het meest grappige, originele (en gevaarlijkste) vervoersmiddel wat ik denk ik ooit heb gebruikt. Het is in principe gewoon een oude houten platform die met een soort wieltjes klaar is gemaakt om op een rails te rijden. Vervolgens doen ze een motor op het platform, en de achterband op de rails. Je zit, zonder gordels, op houten bankjes en daar ga je dan. Zodra de motor gas geeft vertrek je op een soort Indiana Jones avontuur op de bruja midden door de jungle heen. Een hele gave ervaring, waarin we zelfs bijna nog een kip overreden hebben die vervolgens omhoog vloog en bijna tegen mijn hoofd aankwam. De motor kan echter niet zomaar remmen, want dan vliegen alle mensen er in 1x vanaf. Uiteindelijk kom je aan in een heel authentiek (en arm) dorpje. Naast deze ervaring is de 'attractie' van deze plek om een luchtband te huren, 45 minuten te lopen om vervolgens terug te keren in je bandje op de rivier. Super schoon en helder water en met onderweg enkele strandjes en gave touwen om vanaf een verhoging het water in te slingeren. Rond 17.00 ging de laatste bruja terug en die pakten we dus ook. Het was echt geweldig en begin Juni zal ik naar een andere plek in El Pacifico gaan, Bahia Solano, waar je alleen met de boot of met het vliegtuig kan komen. Ik kijk er erg naar uit! De laatste dag hebben we een lokaal plekje opgezocht waar je in de rivier kon badderen en nogmaals genoten van de zon voordat we terugkeerden richting thuisbasis Bogota.

Ondertussen gieren de zenuwen in mijn lijf voor iets anders, want Feyenoord is nog maar 3 wedstrijden verwijderd van het kampioenschap. En hoewel ze hier erg vroeg op de zondag spelen vanwege het tijdsverschil, word ik elke wedstrijd helemaal gek van de spanning en heb ik niemand om het mee te delen hier, haha. Rond de laatste speeldag beginnen ook ongeveer mijn tentamens, dus laten we hopen dat we die met een goed gevoel in gaan. Voor deze week ben ik dan ook even PSV-fan, want volgend weekend volgt denk ik de grote beslissing. Oke, dat was het weer... Een verhaal over mijn avontuur in Ecuador en de Amazone volgt snel!

Geschreven door Vatosiros