Zo, nadat ik een lange tijd niks van me heb laten horen, weer eens een verhaaltje. Inmiddels voel ik me echt thuis in Bogotá en heb ook veel Bogotanen, oftewel 'rolo's' leren kennen. Ik heb het erg druk met zowel leuke dingen als de eerste 3 weekjes universiteit! Het leven op de universiteit is goed. Ik studeer dus op de Universidad de Los Andes, midden in het centrum. Er wordt geclaimd dat het de beste universiteit van Colombia is. Het is dan ook een privé-universiteit en volgens mij kost het aardig wat om hier te studeren. Gedurende de week heb ik alleen les van maandag tot donderdag. Elke dag begint met de cursus Spaans, met een hele enthousiaste lerares en leuke onderwerpen over bijvoorbeeld Colombia. Daarnaast heb ik 1 vak in het Engels, en 2 in het Spaans. De colleges in het Spaans... tja die zijn nogal lastig te volgen. Gelukkig snap ik de slides meestal wel en heb ik inmiddels vrienden gemaakt om voor de belangrijkste dingen te vragen. Ik vind het hier wel een beetje op een middelbare school lijken. Onverwachte toetsjes, veel kleine huiswerkopdrachten en relatief weinig mensen per vak. Wat wel heel gaaf is, is dat de universiteit een groot en modern sportcentrum heeft. Hier kan je gratis allerlei sporten beoefenen, meedoen aan cursussen en bijvoorbeeld squashvelden gratis huren. Ik probeer hier dan ook volop gebruik van te maken.

Daarnaast probeer ik natuurlijk zo veel mogelijk te genieten van het geweldige land. In mijn 1e weekendje zijn we op zaterdag naar Zipaquira gegaan, een klein maar heel typisch dorpje. De reden dat mensen hier heen komen is de zoutkathedraal in een van de vele mijnen van de omgeving. Het lopen door de mijnen was indrukwekkend, maar ik genoot vooral van de ambiance in dit plattelandsdorpje. De volgende dag hebben we een beetje rondgelopen door de stad. Zondagen zijn speciaal in Bogotá, want de belangrijkste straten worden afgesloten voor auto's en de mensen gaan massaal naar buiten om van hun vrije dag te genieten. De mensen, muzikanten, straatartiesten en fruitverkopers maken het een drukke maar hele bijzondere ervaring om rond te lopen. De week erop hadden we een lunch met alle exchange-studenten, ben ik naar een enorme club genaamd Theatron geweest en op zondag weer genoten van een dagje Bogotá, en daarnaast het meest bekende museum van Colombia bezocht: Museo del Oro. De laatste 2 weken ben ik naar een finca gegaan. Een finca is een soort vakantiehuisje en super typisch voor een weekendje weg voor Colombianen. In de eerste finca ging ik met al mijn huisgenoten en dit weekend ben ik met alleen maar Colombianen gegaan. Super vet! Tussendoor, heb ik nog een voetbalwedstrijd bezocht van de Millionarios. Het blijft prachtig om te zien hoeveel emotie de fans hier hebben. Het was een terugwedstrijd in de strijd om mee te doen aan de Copa Libertadores. Millionarios won met 1-0, en dus kwamen er penalty's. Helaas werden deze verloren.

Ook met mijn Spaans gaat het supergoed. Elke dag gaat het praten makkelijker en ik kom langzamerhand op het niveau dat ik zo'n beetje alles duidelijk kan maken, wat ik duidelijk wil maken. Soms gaat echter dat wel met een omweg omdat ik alleen de woorden gebruik die ik ken :) . Het verstaan van mensen vind ik echt het moeilijkste en het ligt er echt aan per persoon of ik hem/haar goed versta of niet. Maar bijvoorbeeld dit weekend toen er alleen Colombianen waren had ik er toch heel veel moeite mee en kwam ik niet verder dan het begrijpen van 50% van waar het over ging.

Het semester is dus begonnen en ik voel me helemaal thuis hier. Ik heb veel vrienden gemaakt, zowel Colombianen als andere exchangers, en er is hier enorm veel te doen. Ver van te voren weekendjes plannen is dan ook haast onmogelijk, want plannen veranderen echt met de dag. Ik kan bijna niet geloven dat ik hier al een maand zit, en de tijd vliegt dus voorbij. Ik weet dus dan ook nog niet zeker wat ik dit weekend ga doen. Wel weet ik dat ik volgend weekend helemaal naar het noorden ga, om in Barranquilla het 2e grootste carnaval ter wereld te vieren. Daar kijk ik echt enorm naar uit. Hasta la proxima!

Geschreven door Vatosiros