Mensen vragen me steeds van wat me nu continu bijt.
De beesten noemen hier chitra of in de volksmond no-seeums. 't woord zegt het zelf "no see them". Je ziet ze dus niet !
Een mooie verwoording en uitleg kun je hier vinden.
https://indacampo.wordpress.com/2012/10/13/why-you-should-never-fall-asleep-in-your-hammock-at-twilight-in-panama/ Geloof me 't is niet voor tijd dat ik van dit eiland ben (weg van water) want opnieuw verschrikkelijk gestoken en de jeuk is 10x erger dan een muggebeet! Foto is enkel van mijn kuit dus kun je inbeelden hoe de rest van m'n lijf eruit ziet. 🥺
Als het te erg is ga ik terug naar de kliniek moeten want benen staan precies opnieuw in brand.
Met de watertaxi dus terug naar de town. Een ontbijtje nemen en dan terug naar 't vaste land om uiteindelijk in David te geraken.
Let's hope for the best
Op weg nog eens gestopt bij de ngabe-buglé stammen. Er zijn - verspreid over Panama -nog 3 inheemse indianen stammen.
Eerste stam hebben we gezien in de sanblas : de guna's.
Tweede hier in het noorden aan Caraïbische kant de ngobe-Buglé stammen die cacao maken en een derde tussen colon en Panama City de embera indianen die we hopelijk nog te zien krijgen.
Triny is triny ..... waarom een tour boeken naar een inheemse groep die dichter ligt bij David als we er zelf kunnen naartoe rijden op weg naar David.
Onze huurauto stond immers in Almirante.
Dus via google maps onze vrienden gezocht, gevonden en er naartoe gereden!
Kwamen we toe in een dood dorp waar we enkele vrouwen de was zagen doen aan een rivier. Dachten al dit gaat niets worden. Bla bla bla met Google Translate en bingoooooo ... een privétour!!!
Een oudere heer (noem hem opaatje) en een jonge dame "darling" genaamd vergezelden ons en up we gooooo .... tour time.
Blijken zijn er een 40 tal soorten cacaobomen die verspreid staan op 5.600 ha land. Er zijn 19 families die eigenaars zijn van een stuk grond en er zijn 2 oogsten per jaar.
De verschillende soorten cacaobomen staan kriskras door mekaar in de jungle tussen andere vruchten bomen. Een verse cacaoboon kun je vergelijken met de smaak van passievrucht. Een ietwat zure geleiachtig oppervlak met een harde kern. Noch de kleur noch de smaak van cacao yet!
Door de jaren heen hebben ze geleerd hoe bepaalde cacao bomen rassen op schaduwrijke plekken toch een kans krijgen.
Enige vijanden zijn een pak slangensoorten, eekhoorns schorpioenen, tarantula's en konijnen.
Apen, luiaards, zwarte panters en reeën zitten in hoger gelegen gebieden.
Mannen lopen altijd in rubberen laarzen omdat ze steeds in de jungle moeten lopen voor de cacao.
De vrouwen blootvoets en in uiterst felle kleedjes. Geregelde huwelijken en polygamie wordt nog nauwelijks toegepast. Wel is het zo dat mannen hun tanden vijlen in driehoekjes 😵💫😵💫😵💫
Werden we naar een hutje gebracht waar het gehele proces van fermenteren uit de doeken gedaan werd waarna het nog een week droogt.
Zonder enige toevoeging van olie of boter worden ze gebakken zoals popcorn zodat de buitenste harde schil popt en ze makkelijk te pellen zijn.
Ongeacht het type boon worden alle soorten gemengd.
Nadien kwamen wij aan de beurt. Met behulp van een ronde kei werden de geroosterde boontjes geplet en werd dit pasta.
Dit werd gebruikt voor pure chocolademelk. Yves vond dit natuurlijk yammi maar voor mij mochten daar best een suiker of 5 aan toegevoegd worden.
Terug in het dorp wachtte er een maaltijd op ons. Enige wat we herkenden was de pollo en de rijst. Niet echt wauw qua smaak voor ons maar de grote honger was er opnieuw mee gestild.
Daarna verder gereden naar David. De dame van de stay heeft me een product gegeven om de nacht te redden.
's avonds waren we getuige van huiselijk geweld bij de buren. Vrouwen spannen hier samen tegen domestic violence. Als er één vrouw gilt gaan andere vrouwen onmiddellijk de politie bellen.
Deze gaan sowieso naar het adres rijden en Mr. Violence wordt sowieso gearresteerd en meegenomen! België kan hier nog uit leren want seponeren bestaat hier niet!
Weinig mannen durven hier een tik geven maar ook omgekeerd niet. Prachtig toch?
Soit de beten vormen inmiddels blazen. Morgen eerst en vooral den apotheek opzoeken.
Geschreven door Trinyyves.reisverhalen