Deze nacht moesten we net geen twijfelaar delen. We kregen een smal tweepersoonsbed. Als kleine jongen, lag Timon nooit stil. Vele malen is hij uit bed gevallen, dus ik vreesde een beetje voor mijn eigen nachtrust. We hebben beiden goed geslapen, geen gewrikkel, geen gestamp, geen gesnurk, geen ik-trek-je-deken-eens-weg, ...

De overschakeling van de Engelse taal naar het Frans, viel mij wat zwaarder uit dan voor Timon. Ik kon soms geen woord uitbrengen in het Frans omdat ik nog compleet in het Engels dacht. Een simpele vraag, zoals om een taxi vragen aan de receptioniste om ons te brengen naar het station van Bayonne was een hels werk. Alsof ik in 'verengelst' Frans in steno sprak. (🤔 Wie kent steno nog?)

Geschreven door The.way.we.walk