(verslag 31 mei, geschreven op 1 juni)

Op tijd wakker. Op pad maar weer. Robbert heeft weer een geweldige route uitgestippeld in de omgeving. We ontbijten eerst bij een echte diner aan route 30. Een aluminium gebouw, een bar met krukken en treinzitjes. We bestellen ontbijt en zoals altijd zijn de porties idioot groot. Ze serveren pannenkoeken zo groot als een wieldop en dan drie centimeter dik. Die heb ik maar niet genomen. Ik kies voor een country fried steak met gravy en Robbert een omelet. Daar zitten dan uiteraard wel eieren bij en gebakken aardappelen.

Na het eten rollen we de auto in en doen onze ronde. Zien veel Amish in actie op het land en op de weg en bezoeken een farmers market. Ik mag van Robbert nog wat shoppen ook 😇

We gaan weer naar een diner voor ons avondeten. Iets kleins, want het ontbijt zit nog hoog.
Het restaurant is 24/7 open en staat bekend om de portie grote. Dat laatste krijgen we pas achteraf te horen. We eten voor 30 dollar en kunnen met wat we over hebben nog twee mensen te eten geven. Veel mensen hebben doggybags bij zich.

Wij houden het voor gezien en rijden terug naar het hotel waar we al snel naar dromenland vertrekken.

Vandaag (1 juni) gaan we door Baltimore naar Washington DC.
Ik schrijf later nog even over de tegenstrijdigheden. Op de telefoon is dat niet handig.
We krijgen trouwens net een Blue Alert op de radio. Ze zoeken een grijze Hyundai. Als we die zien moeten we 911 bellen. De persoon die ze zoeken heeft blijkbaar een ernstig misdrijf op zijn geweten. Diezelfde melding hangt ook op matrixborden boven de snelweg. Wel effectief. Ik hoop niet dat we die knakker tegenkomen.

Het is weer een prachtige dag om te genieten van alles wat de USA te bieden heeft.

Geschreven door Rjusa.op.avontuur