(verslag 26 mei 2024, geschreven op 27 mei)
Wat een stad is het toch. En wat een held is mijn echtgenoot. Die rijdt zo, zonder enige aarzeling de skyline van Manhattan tegemoet. We zijn van Old Saybrook weer gladjes naar New York gereden. Onderweg nog een hert achter de vangrail (3 baans weg), een man echt op de snelweg op de vluchtstrook aan de wandel. Echt levensgevaarlijk, maar dan zit je direct lekker in de gekte van de stad. Dan opeens de skyline van Manhattan. Door de Bronx, door Harlem en opeens in hartje New York. Met je eigen auto op Time Square, op 7th avenue, langs de Macy's. We hebben het allemaal gezien. De lucht strak blauw, de drukte viel reuze mee en het rijden ging soepeler dan verwacht in zo'n enorm grote stad. Robbert is een echte held.

Onderwijl een Valet parkeergarage geboekt, nog een klein stukje High Line gedaan en na een snelle lunch, die overigens heerlijk was, zijn we naar Times Square vertrokken om daar de auto te laten parkeren. Dat doen we zelf niet. De auto is groot, de plekjes zijn klein en er zijn mensen die dat veel beter kunnen. We geven de valetman 5 dollar en vertrekken met onze rugzakken naar het hotel. Het Shocard hotel: nog geen vijf minuten van de garage en echt midden in de gekke drukte. De kamer is prima, de airco bruist op volle sterkte en het bed is waarlijk zalig met zijn superzachte kussens en Egyptisch katoenen beddegoed.

Na een kleine dut gaan we op pad. Even zitten op Time Square en de sfeer proeven. Het voelt bijna als thuis komen. Het is ontzettend druk door het Memorial Day weekend waarbij de Amerikanen een lang weekend vrij zijn, dus er veel extra bezoekers bij komen.
Er komt weer heel wat gekkigheid voorbij. Zoveel duizenden mensen die die ene ideale foto proberen te maken, elektrische riksja's die tot wel 10 dollar per minuut!!!! vragen om je over het plein te rijden, terwijl populaire New York nummers door de speakers knallen en werkelijk overal de penetrante wietlucht. Dat wordt ons ook regelmatig aangeboden. Dat is sinds kort legaal en ze maken er hier dankbaar gebruik van.

We eten wat bij Popeyes. Dat is een soort KFC. We hebben een prachtige plek voor een raam dat op het plein uitkijkt, maar het eten weet ons niet te overtuigen. Even geen kip meer de komende dagen. Je hoeft in New York nooit honger te lijden trouwens. Ook dit restaurant is gewoon open van 8 uur 's morgens tot 4 uur 's nachts.
Tegen middernacht gaan we terug naar het hotel en kruipen we ons bed in. De dag is lang geweest en de jetlag heeft ons nog niet met rust gelaten.

(verslag 27 mei 2024)
De dag is op tijd begonnen. We hebben heerlijk geslapen en gaan er vroeg op uit om te ontbijten. Ik met een bagel ei-bacon en mijn vertrouwde Snapple en Robbert met French toast en twee gebakken eitjes. Fijn voor het raam gezeten en langzaam de stad op ons in laten werken.
Daarna op weg naar Macy's en toen een tourtje over wat avenues. Onderweg nog een koffie op een terras en ook geluncht op Time Square bij Olive Garden. Robbert kreeg de eindeloze soep (unlimited refills) en ik gevulde canneloni's en eindeloze breadsticks. Ze blijven maar eindeloos gratis bijvullen hier.

Leuk gesprek gehad met onze ober Luke, die vertelde (nadat ik het vroeg) dat ze, als horecapersoneel, inderdaad bijna niets verdienen, zo 1, 2 dollar per uur en het echt moeten hebben van de fooien. Het kan zo zijn dat hij verlies maakt op een tafel als de mensen niet fatsoenlijk tippen. Hij bedankte ons voor de belangstelling en gaf ons nog een tip over zijn geboortestaat Pennsylvania. Wat we niet mochten missen als we daar zijn eind deze week. Luke heeft een mooie fooi gekregen uiteraard.

Toen we naar buiten wilden om terug te lopen voor een pauze in het hotel, brak letterlijk de lucht in twee. Een enorme wolkbreuk met ontzettend veel water in korte tijd. Wel heel spectaculair zo in een grote stad. Ik heb nog een nieuwe pet gescoord. Mijn oude is gestolen vorige week tijdens de camperinbraak en ik had mijn zinnen gezet op een nieuw exemplaar uit dezelfde lijn. Dat is gelukt!

Geschreven door Rjusa.op.avontuur