Vandaag weer rijden. Direct na de uitgang bij de ‘ grote’ weg (alle verharde wegen zijn grote wegen) stonden een aantal houtbewerkers hun werk te verkopen. Voor de helft van de vraagprijs en waarschijnlijk het dubbele van de waarde hebben we een en ander voor thuis uitgezocht. Deze weg (M5) loopt door veel dorpjes en stadjes, druk en gezellig. Bij een van de grotere zijn we gestopt: een bank, en veel winkeltjes. Een vismarkt, een plaats waar wij het bekijks zijn, de locals kopen en verhandelen hier hun spullen. We hebben er brood, bananen, groente en eieren gekocht, we moeten de komende dagen ook eten. En vijf van die felgekleurde doeken, zoals de plaatselijke dames ze dragen en gebruiken, bijvoorbeeld om de kinderen op de rug te binden.
Het is wel een zooitje... De winkeltjes zijn klein, Soms kramen, overal lawaai, muziek, de straten zijn onverhard en stoffig, er is plastic en restjes stof gebruikt om de gaten mee te vullen en het wegspoelen te voorkomen.
We hebben er een halfuurtje rondgelopen en genoten van een echt Afrikaans stadje van deze tijd, waar een groot aantal mensen probeert het dagelijks brood te verdienen door te handelen, te vervoeren (met handkar, fiets, ossenwagen, minibusje, pick-up of trucks, wat er ook maar voorhanden is) En dat vervoeren is heel divers, van zakenlieden (achterop de fietstaxi's) via bundels brandhout, suikerriet, tabak en meel in grote balen op het hoofd van de vrouwen of op fietsen gepakt, tot grote aantallen mensen in minibus of volgepakte pick-ups. We blijven ons verbazen. Zo rijden we langzaam via de oever van Lake Malawi naar het zuiden. Vandaag maar een relatief kort stukje: 150 km. Het overgrote deel verhard, de laatste 15 km onverhard kosten wel een half uurtje... Zandweggetje, met veel hobbels, het laatste stuk zelfs in 4WD LG. Maar we zijn er gekomen: (http://www.buariverlodge.com/ ). Prachtige, wat rommelige campsite, vergane glorie, met een Engelsman met een glas gin-tonic in de hand als baas, dat valt ons op: overal doen de locals het werk en is er een blanke baas.

Na installeren biertje en afspraken over de safari: vanavond hebben we een ‘Sundown’ gehad, dat was bijzonder: een kwartiertje lopen naar de bijna droge rivierbedding, daar een biertje en genoten van de olifanten die er toevallig ook waren. Van veel verder dan in Zambia, maar toch spannender, echter, deze olifanten zijn niet aan mensen gewend en veel waakzamer. Drie volwassen olifanten, een jong, en een krokodil in de rivier. Het was prachtig.
Straks gaan we eten (morgen koken we weer zelf). Tijdens het eten was er diner-entertainment: een olifant die rond het kamp rondstruinde. Het was een stier, op zoek naar wijfjes. Omdat de lodges verspreid over het terrein liggen, duurde het even voor de eigenaar naar zijn slaapplek kon, en wij moesten ook binnendoor terug naar de auto. Toch lekker geslapen, alleen de jeuk van de uitslag wil maar niet minder worden. Overdag heb ik er niet zoveel last van, maar ’s nachts is het vreselijk.

Geschreven door PM3-reisdagboek