Even voor de sfeerimpressie; Het is 10uur 's avonds, ik zit op een bankje langs de waterkant met uitzicht op wat boten en daarachter in het zwart zie ik de bergen. Het is hier vrij druk, iedereen geniet, ik hoor mensen lachen, rinkelende glazen en er is een meisje viool aan het spelen..... *Queenstown, het voelt als thuiskomen. Eindelijk een gezellig Nieuw-Zeelands stadje!

Vorige week donderdag zijn we met de ferry overgestoken naar het zuidelijke eiland. Na een dag en nacht in het iets wat grijze, regenachtige Wellington was het bijzonder fijn om aan te komen in het zonnige zuiden! Door wat gedoe met kapotte bussen en een platte band, kwamen we een paar uur later dan gepland maar veilig aan in Abel Tasman. Hier hebben we 2 overnachtingen gehad bij "The Barn" een bijzonder leuke camping. (nee nog steeds geen tentje voor Diene, gewoon een fijn bed in een blokhut.) Op de eerste dag in Abel Tasman heb ik een bijzonder mooie (4 uur durende)wandeling langs de kust gemaakt. 's Avonds hebben we gezellig met een groepje gekookt en gegeten.

In de trend; "doe eens gek je leeft maar 1 keer " heb ik bij het boeken van m'n reis naar Nieuw-Zeeland besloten dat ik wilde skydiven. Afgelopen zaterdag was het zo ver. Om 7 uur werden we opgehaald bij The Barn. Na het ondertekenen van het "ja-ik-weet-heel-goed-dat-ik-vandaag-dood-zou-kunnen-gaan-en-nee-jullie-zijn-daarvoor-niet-aansprakelijk" formulier was het tijd om een fijn apenpakje aan te trekken en mezelf met 9 andere ( 2 andere 'doe-eens-gek-je-leeft-maar-1-keer'-mensen en ieder z'n eigen, meespringende-fotograaf en natuurlijk je buddy....die er voor moet zorgen dat de parachute open gaat...) in een klein vliegtuigje te proppen...Het is best gek om als 26jarige bij een onbekende man op schoot te moeten klimmen, maar gelukkig was mijn buddy erg aardig en controleerde hij ongeveer 10 keer of alles wel goed vast zat. Het uitzicht in het vliegtuig was bizar, Abel Tasman is een bijzonder mooi gebied. Bij aankomst op 16,5 duizend ft, (zo'n 5 kilometer...)ging de deur van het vliegtuig open, dat is toch een best tegen je gezonde verstand in. Dit is eigenlijk het enige moment geweest waarop ik me afvroeg of dit nou wel zo'n slim idee was.... Ik was als tweede aan de beurt. Best gek om als een soort rugzak aan iemand z'n schouders te hangen met je hele lichaam uit het vliegtuig... 2 keer schommelen en daar gingen we. Wauw wat een ervaring! Het is bijzonder gaaf om met 200km/u naar beneden te vallen. Het gekke in dat je eigenlijk helemaal niet voelt dat je valt. Je voelt vooral dat je leeft, heerlijk. Iets wat, naar mijn mening, iedereen een keer in z'n leven moet doen.

Ondertussen heb ik een paar uur heerlijk geslapen en zit ik nu te genieten van een gezond sapje als ontbijt.

Na een wandeling door de bergen met uiteindelijk een mooi uitzicht op de gletsjer in Frans Josef hebben we de maandag afgesloten met een all -you-can-eat-pizza-night.....uhuh inderdaad dat gezonde eten lukt nog niet echt hier.

Jep ik weet 't ik heb een dag overslagen.Volgens mij voor jullie niet heel leuk om gewoon een saaie opsomming van activiteiten te lezen...voor mij in ieder geval niet leuk om te schrijven.

En toen kwam het...De woensdag, de woensdag waarop we Queenstown binnen kwamen rijden, de woensdag die Diene best een beetje nodig had. Zoals jullie waarschijnlijk wel een beetje uit mijn blogs hebben kunnen opmerken zit ik sinds m'n vertrek uit Australie niet heel lekker in m'n vel. Het is zeker niet het land maar meer de manier van reizen wat niet helemaal mijn ding is. We zijn tot nu toe bijna iedere dag op een andere plek geweest, wat betekend dat je iedere ochtend vroeg je bed uit moet om alles in je backpack te proppen en dan te moeten rennen om optijd weer in de bus te zitten, waar je dan vaak zo'n 4/5 uur per dag inzit. Reizen met een tourbus betekend ook dat je met gemiddeld zo'n 35 mensen aan het reizen bent. Het is super leuk om nieuwe mensen te ontmoeten _( ik heb tegenwoordig ook een slaapplek in Rio en in England ) maar ook best vermoeiend om nooit alleen te zijn, om 's ochtends wakker te worden met 5 andere in een te kleine stinkende kamer vechtend om je spullen in je backpack te proppen zonder iemand te bezeren. Ik geniet op dit moment dus intens van mijn 6 dagen zonder bus, van het zien van meer mensen dan alleen mijn mede Stray-genoten, van het anoniem kunnen zijn omdat er meer dan 50 mensen in het stadje/plaatsje zijn. Ik hou van natuur maar ik ben er we achter gekomen dat ik toch meer een stadsmeisje ben.

Reizen is voor mij tot nu toe een achtbaan van mooie plaatsen, ervaringen, nieuwe mensen ontmoeten maar vooral jezelf tegenkomen. Waar je ook heen gaat je neemt jezelf altijd mee, het is het enige waar je niet voor kan vluchten. De afgelopen maanden ben ik aardig met mezelf bezig geweest. Ik ben veranderd. Er zijn momenten geweest dat ik blij was met mezelf maar er zijn nog veel meer momenten geweest dat ik een stuk minder blij was....op dit moment zit ik er tussen in. Tijdens het reizen heb je alle tijd om te denken, om bewuster te worden van jezelf. Ik besef me dat dit mijn tijd is en dat ik hier gebruik van moet maken. Soms moet je eerst een stap terug om twee stappen vooruit te kunnen. Als een pijl die eerst naar achter getrokken moet worden om daarna afgeschoten te kunnen worden.....Mijn nieuwe tattoo die sinds gisteren op m'n linker pols staat, een pijl. Tatoeages maken mij blij. Ik heb lang getwijfeld of ik het volgende wel zou moeten verwerken in dit blog maar gezien ik toch al lekker aan het 'zweefteven' ben en ik jullie allemaal voorlopig toch nog niet zie ga ik het toch gewoon doen.....Gisterenochtend zat ik, (alweer iets brak van een feestje en te weinig in slaap)te wachten in de tattooshop tot meneer de tatoeërder klaar was met tekenen. Op een gegeven moment klonk het nummer Hotel California van de Eagles uit de boxen....Dit is het nummer dat werd gedraaid op de begravenis van mijn zwager 9 jaar geleden. Bij terugkomst in m'n hostel kwam ik erachter dat het 8 december was, zijn verjaardag.....Dus ja, deze tattoo heeft voor mij betekenis.

Helaas moet je aan de andere kant van de wereld ook gewoon plassen na het drinken van teveel thee en kan ik het op dit moment niet heel veel langer meer ophouden.....

Dag lieve mensen!

Geschreven door Nadine.geniet