Vandaag eindelijk echt geland.Helaas toch iets last van een jetlag, wat er voor zorgde dat Diene vanochtend om 4 uur klaarwakker in de lobby zat. Gelukkig moest iedereen er vandaag vroeg uit om een dagje te gaan surfen.
Iets over 6 werden we opgehaald door een dol enthousiaste, knappe, afgetrainde surfchick met een wit busje. Ze vertelde ons dat we na een uurtje rijden zouden stoppen voor een kopje koffie om daarna nog een half uurtje te moeten rijden naar onze 'surfspot'. Er is 1 ding dat ik al geleerd heb in de korte tijd hier in Australië, (reis-) tijd inschatten zijn ze niet heel sterk in. Rond 8 uur kwamen we aan bij de koffieman. Hier kwam opeens het besef binnen hoe verschrikkelijk gaaf het hier is. Met een kopje koffie in m'n hand heb ik genoten van een bijzonder mooi uitzicht. Vanuit het vliegtuig was het al gaaf om Sydney binnen te vliegen.
(gezien ik kwijlend tegen het raampje aangedrukt zat heb ik er natuurlijk weer geen seconde aan gedacht om een foto te nemen ) De stad bestaat uit tientallen groene baaien en zelfs een paar eilandjes. De kust staat vol mooie, grote huizen/bungalows. Het centrum bestaat uit hoge moderne gebouwen en is super schoon.
Maar oké ik dwaal af....
surfenRond 9uur kwamen we aan bij de plek waar we zouden gaan surfen. Ook hier had ik weer een bijzonder gelukt moment door het adembenemende uitzicht. Na het aantrekken van een super sexy wetsuit, en wat droog oefenen op het strand werd het tijd voor het echte werk. Oké, ik ben duidelijk geen natuurtalent. Maar man wat is surfen onwijs leuk om te doen! Met een beetje hulp lukte het al gauw om een golf te pakken en zelfs een stukje te staan. Je zou denken dat het staan de grootste uitdaging is, maar hard genoeg peddelen om de golf te pakken is voor mij de grootste uitdaging. Ik heb besloten om samen met een ander meisje uit de groep een weekje surfkamp te boeken. Zeker gezien de instructeurs erg enthousiast, vriendelijk en leuk zijn heb ik hier super veel zin in!
Wat was dit een super dag en wat ben ik een gezegend mens dat ik dit mag meemaken...
Gezien ik nog steeds aardig wakker ben zal ik jullie nog even vertellen hoe mijn leven er tot nu toe uitziet....
Nou ik slaap dus met 4 andere meisjes in een kamer met stapelbedden. Je hebt een kluisje om je waardevolle spullen in op te bergen en je kleding laat je gewoon in je backpack.
( lees; overal dor de kamer liggen mijn super handige verdeelzakjes vol kleding en m'n kluisje is 1 grote chaos van andere spullen) Toiletten en douches bevinden zich verderop in de gang en moeten we met alle meisjes van de beganegrond delen.
(tot nu toe valt het me 100% mee hoe schoon deze zijn...ze ruiken in iedergeval goed naar schoonmaakmiddel) Op de eerste verdieping is er een gezamenlijke keuken waar in het midden zo'n 4 grote 6 pitters staan. Tegen alle muren staan roestvrijstalen werkbanken. Hier en daar hangen er planken. Overal liggen messen, snijplanken, broodroosters en pannen. Bij het checken van m'n paklijst begreep ik niet zo goed waarom je naar een land als Australië diarreeremmers of ORS mee zou moeten nemen....nou na het koken in deze keuken begrijp ik dit heel goed. Hygiëne staat bij de meeste backpackers geloof ik niet heel hoog op 't lijstje. Ik heb de kip maar even goed doorgebakken.
Backpackers....
(of ja in ieder geval mijn mede hostel-gangers tot nu toe) best een apart slag mensen. Dit hostel zit aardig vol met Nederlanders en ik weet nog niet helemaal zeker of ik dat nou juist leuk vind of helemaal niet. Op de bovenste verdieping slapen wat oudere
(ik denk zwaar alcoholische) mensen waar ik liever iets bij uit de buurt blijf. Tot nu toe zie ik ook de meeste jongeren vooral drinken, heel veel drinken. Sommige zie je in met verf besmeurde kleding 's ochtends vertrekken naar werk, volgens mij zijn er andere die overdag niet eens uit bed komen. Het ziet eruit alsof de meeste niet echt een doel hebben. Niemand gaat hier veel harder dan nodig is. Maar ik moet eerlijk toegeven dat ik mezelf er vandaag ook op betrapte niet lopend maar sloffend van de ene ruimte naar de andere voortbewoog. Mezelf opmaken heb ik nog niet gedaan sinds ik hier ben en ik heb ook al voor de 3e dag dezelfde trui aan...
(ik hoop zo dat tegen de tijd dat ik erg begin te stinken iemand dit mij verteld...)Oké nu ga ik er toch echt een eind aan breien...morgen weer vroeg op voor een dagje blue Mountains, ben benieuwd!
Tot snel allemaal 😚
Geschreven door Nadine.geniet