Wat een feest, gewoon 2 blogs in 1 week!

Aller eerst bedankt voor alle leuke reacties op mijn blogs, vooral de reacties op mijn laatste hebben ervoor gezorgd dat ik me weer een stuk beter voel! Ik merk dat ik het schrijven heel leuk vind maar eigenlijk nog leuker dat er echt mensen zitten te wachten op het lezen van mijn volgende avonturen.... (Helaas heb ik nog steeds geen nieuw avontuur mogen beleven tussen nu en mijn laatste schrijven...)

Ik zit op dit moment op de boot naar het zuidelijk eiland van Nieuw-Zeeland. Gezien deze trip zo'n 4uur gaat duren, mijn e-reader overleden is en Janine en ik na 44 dagen samen ook wel een beetje uitgel....uhhh gepraat zijn heb ik toch niets veel beter te doen. Dus wil ik dit moment nuttig gebruiken door jullie nog even mee te laten genieten van wat fijne anecdotes/ ervaringen uit ons leven als reizigers.....

Onderwerp 1 : Eten en Mensen

Eten niet voor niets onderwerp 1, een veel besproken onderwerp in mijn blogs en in mijn leven over het algemeen.
Je hebt mensen die goed voor zich zelf zorgen, mensen die minder goed voor zich zelf zorgen, mensen die ondanks alle junkfood slank blijven en mensen waarvan de shirtjes net een maatje te klein zijn. De afgelopen dagen hadden we een veganistisch (barefoot) stel in de groep dat uren doorbracht in de keuken. Erg leerzaam om te zien hoeveel verschillende groente-, knollen- en linzensoorten er allemaal bestaan. Ook was er een Duits, vegetarisch meisje die het blijkbaar niet op prijs stelde dat andere mensen wel vlees eten....Ze vertelde een Frans meisje, die zat te genieten van een heerlijk stukje kip, dat ze zich moest schamen.....tja
Veel verschillen dus, blijft leuk om naar te kijken, zowel naar het eten als naar de mensen.

Onderwerp 2: Hostel-liften

Ik heb nu al aardig wat hostels gezien, de meeste zijn prima. Een leuk onderdeel van de hostels zijn de liften....in ons fantastische hostel in Auckland waren 3 liften (waarvan 1 defect was) en 10 verdiepingen. Wij sliepen op de 6e verdieping en de receptie zat op de 3e verdieping. De liften waren zo'n 1m x1m groot en over het algemeen stond je er met zo'n 7 man in en met een beetje geluk hadden er 1 of 2 een gigantische backpack bij zich.....'als sardientjes in een blik' Nederlands spreekwoord toch? Het mooiste aan deze liften was dat er totaal geen logica in zat, zo kon het zijn dat je vanaf de beganegrond eerst langs de 10e en daarna de 3e verdieping moest om uiteindelijk op de 6de uit te komen...en Nadine heeft al zo lekker veel geduld in d'r leven.... al gaat dat steeds een stukje beter De liften in het gigantische hostel in Sydney waren een stuk aangenamer. De afmetingen maar vooral ook de muziek in de liften maakte het zeer aangenaam om naar de 7e verdieping te gaan ( kennen jullie de scène uit de film Mr. & Mrs.Smith, zo niet maar even opzoeken...😉) Het bijzondere aan liften blijft toch wel de ongemakkelijke stilte. (uiteraard na het beleefde 'gedag zeg' knikje) Ik (de stuk relaxtere-, backpackende Nadine🙈)merk dat ik het stiekem best een leuke uitdaging vind om deze ongemakkelijke stilte te doorbreken, heerlijk zo'n (glim-) lach die ik zo nu en dan als reactie krijg!

Onderwerp 3: Beesten....

De leukste was Maggy, de Amerikaanse Stafford, (hond) van de eigenaar van het surfkamp. Dit was mijn grote vriendin. Op de laatste zondag hebben we heerlijk samen op de bank een filmpje gekeken. De minder leuke waren de kleine vliegen/muggen op het strand van Thirroul die er voor hebben gezorgd dat ik mezelf op zo'n 10 plekken open heb gekrabbeld van de jeuk.
En mijn minst favoriete was de bloedzuiger die zich in mijn nek had vastgezogen na ons 'spring van de waterval' avontuur in de eerste week van het surfkamp. Onze lieve surfcoach had ons nog gewaarschuwd om jezelf bij het afdrogen goed te controleren op deze monstertjes....(helaas blijf ik eigenwijs/ van mening dat andere mensen dat soort dingen altijd hebben en ik niet...)
Die nacht werd ik wakker na het voelen van een, wat ik in eerste instantie dacht dat het was, korstje in m'n nek. Toen het 'korstje' na een paar keer krabben niet losliet was ik opeens klaarwakker en besefte ik wat het was....als een malle heb ik, met succes, m'n nagel onder het beestje gezet en eraan getrokken en naar de Janine der kant van de kamer gegooid. (jep Janine was heel blij met mij toen ik het haar de volgende ochtend vertelde...) resultaat: Diene die de rest van de nacht als hypochonder heeft liggen bedenken wat voor ziektes je van een bloedzuiger kan krijgen, 2 nachten later een nachtmerrie over beestjes en een week lang een pijnlijke plek in m'n nek... but: I'm still a life!

Nou toch weer wat tijd weten te doden......heerlijk al die tijd om te schrijven en na te denken over de belangrijke dingen in dit leven.

Dag lieve mensen, het was me weer een waar genoegen!

Geschreven door Nadine.geniet