Dag allemaal
Mijn eerste week in Australië zit er al bijna op. De tijd is voorbij gevlogen. Het lijkt alweer weken geleden dat ik op Schiphol stond.
Zondag was de laatste gezamenlijke dag. Maandag hebben de eerste 3 (mijn Belgische kamergenootjes) van de groep het hostel verlaten. Sinds gisteren deel ik mijn kamer, naast een Nederlands meisje uit de groep en een vriendelijke 28jarige Engelse jongen (die er sinds zondag is), ook met 2 Duitse jongens....dat is best een beetje wennen. Een snurkende man is nooit echt mijn ding geweest...nou 2 al helemaal niet. Gezien er hier in de buurt redelijk veel werk is verblijven veel backpackers hier voor langere tijd om flink wat te verdienen voor ze verder reizen. Zo ook mijn Duitse vrienden...vanochtend rond 6 uur ging de wekker, helaas duurde het ruim 5 minuten voordat 1 van de 2 de kracht had om uit bed te komen. Na een kwartier lang luid overleg verlieten ze eindelijk de kamer. Jullie begrijpen het al, ik heb het niet zo op deze mannen en al helemaal niet op de geur van hun werkschoenen. (Bij het schrijven van deze zin krijg ik net een snoepje van 1 van de 2 aangeboden....
oké misschien zijn ze dan toch wel aardig. Liefde gaat door de maag, zeker bij Diene)
Het schrijven is vanuit Australië een stuk moeilijker. Er gebeurd zoveel en ik zie zoveel dat ik niet weet waar ik moet beginnen.
Ik heb vanochtend m'n vliegticket naar Nieuw-Zeeland geboekt! 19 november vertrek ik samen met Janine (mijn reismaatje voor de komende weken!)
(Janine & Nadine.... jep het klinkt zo goed dat zelfs de receptioniste van het hostel er van begon te zingen) en 29 december vlieg ik in m'n eentje 😯 terug vanuit Auckland naar Melbourne. Geen oud en nieuw in Sydney dus. Gezien ik afgesproken heb rond 14 januari in Melbourne te zijn, Sydney mega duur en druk is rond o&n heb ik ervoor gekozen om het zo te doen.
(Gevalletje knoop doorhakken) Geen van mijn in Nederland gemaakte plannen staat nog...echte backpackers plannen niet, zeker niet als je een jaar de tijd hebt.
Het boeken van de vluchten op mijn telefoon met een zeer slechte internet verbinding zorgde wel voor een de nodige stress...ik heb alleen een vlucht overzicht gekregen van de heen vlucht en nog niets over de terugvlucht, als dat maar goed is gegaan😞. Best een beetje uit m'n 'all in control' comfort zone. Ook het alleen vliegen naar Melbourne om daar dan 's avonds laat alleen aan te komen geeft mij wel iets angst. Maar geen zorgen voor morgen, dat zien we dan wel weer. No worries mate! Tot nu toe voel ik me hier wel relaxed, niks moet alles kan. Hele andere instelling dan wij Nederlanders gewend zijn. Ik begrijp wel waarom de meeste het hier zo fijn vinden.
Na wat wikken en wegen hebben Janine en ik besloten tot zaterdag in dit hostel te blijven om daarna 1 nachtje in het wat duurdere centrum van Sydney te slapen zodat we op zondagmorgen de trein kunnen pakken richting surfkamp! Ik heb hier bijzonder veel zin in. Gezien één van de sexy surfkamp meisjes zondag jarig is, en wij uitgenodigd zijn voor het feestje, begint deze week al goed. Feestvieren en drinken kunnen ze hier wel!
Het openbaar vervoer is hier prima geregeld, gezien de afstanden moet je alleen wel rekening houden dat je zo een uur in de bus zit om ergens te komen.
Vanochtend zijn we met de overgebleven mensen uit de groep naar Palm Beach geweest. Wauw wat is het daar mooi. Een uitgestrekt strand, blauwe zee met enorme golven en springende walvissen en dolfijnen. Heel bijzonder. De planning is om morgen een dagje rustig aan te doen, eerst moet ik van kamer wisselen daarna wat boodschapjes doen en met een beetje geluk kunnen we heerlijk genieten van de zon op het strand bij ons hostel. Vrijdag willen we naar het bekende Bondai beach
(wie weet komen we de sexy dierenarts wel tegen..) Lieve Nederlandse vrienden, ik moet heel eerlijk zijn dat ik het Nederlandse leven nog geen seconde heb gemist. Het is soms wel erg jammer dat je geen bekende om je heen hebt om de dingen mee te delen, het tijdsverschil maakt dat ook niet heel gemakkelijk. Ik ben benieuwd of en wanneer de 'heimwee' klap komt. Tot nu toe heb ik geen seconde spijt gehad van mijn keuze en voel ik me echt een gelukkig mens dat ik dit kan doen..o shit volgens mij val ik weer in herhaling🙈tijd om te stoppen.
Tot snel!
Geschreven door Nadine.geniet