's Morgens om 9.00 uur vertrokken vanuit Bergen op Zoom, rond 13.00 uur kwamen we aan bij de b&b in Parijs. We konden de auto op het binnenpleintje van de tuin zetten, dat was een fijn idee. Abel had zich goed vermaakt onderweg met bendes Donald Duckjes, zijn knuffels, zijn kussen en een dekentje. Heerlijk toch! Af en toe even stoppen om iets te eten of drinken, dat ging prima. Opa en Abel vonden het ook heel leuk om oma te laten schrikken door heel hard op de claxon te drukken, net toen oma voor de auto liep. Omdat we een beetje te vroeg bij de b&b aankwamen zijn we eerst een eindje gaan lopen en daarna hebben we bij een restaurantje lekker gegeten. Om 15.00 uur konden we bij de b&b naar binnen, spullen weggezet en even uitgerust, maar toen zijn we toch al snel richting het PSG-stadion gegaan. We wilden niet te laat komen. De wedstrijd zou eerst zondag om 17.00 uur zijn, maar die was verplaatst naar zaterdag om 21.00 uur, tamelijk laat dus. Zeker als je net een hele reis achter de rug hebt. Het weer zat ook niet mee, het regende pijpenstelen en we waren een uur te vroeg. We konden al wel het terrein op, maar nog niet binnen in het stadion. Dan maar ergens een kopje koffie/warme chocolademelk gaan drinken. Het stadion is enorm groot, er kunnen bijna 48.000 toeschouwers in. Een half uur vantevoren kwamen de spelers al het veld op om wat te in te lopen en te trainen. Er was veel muziek, er werd gezongen en met grote vlaggen gezwaaid. De spreker noemde de namen van het de spelers een voor een op en de mensen juichten en klapten. (ook voor Strasbourg, maar dan deden hun fans dat) . De wedstrijd begon om 21.00 precies en het werd uiteindelijk 4-2 voor PSG. Iedere keer dat er een doelpunt voor PSG viel, riep de spreker de naam van de man die hem gescoord had en het hele stadion riep dat na. Er was een fijne sfeer, zonder ruzie. Abel was wel erg moe, maar toen oma en Abel wat hadden gedronken en hadden gesnoept, had hij weer meer energie. Terug gingen we met de metro, dat was heel druk, maar toch niet vervelend. Daarna nog een kwartiertje lopen. Maar wat een schrik, bij de b&b was de poort gesloten. Eerst wilde Abel over de 2,5m. hoge poort klimmen, maar dat leek ons geen goed idee. Uiteindelijk is opa Bas er over geklommen en lukte het hem om de poort aan de andere kant open te maken. Poort sluiten en gauw naar binnen en naar bed. Intussen was het half 1. We spraken af om morgenochtend niet te gaan stressen, lekker eten en uitslapen en daarna gaan we de Eiffeltoren zoeken.

Geschreven door Marjan.en.Bas.op.reis