We zijn naar Locronan vertrokken. Hier was ik eerder met ons vader en moeder daar ook geweest, ik was denk ik 17 jaar of zo. Locronan is een zeer oud en historisch dorp, met een mooie en bijzondere kerk, de Eglise Saint Ronan.


Locronan behoort tot de zeer besloten clubs van "petites cités de caractères, als je door het stadje wandelt begrijp je waarom: schitterende huizen, die stralend rond het centrale plein met de oude waterputten staan. De Kelten hebben deze plek gekozen voor een "Nemeton", een gewijd parcours met 12 haltes, die de maanden van het jaar symboliseren. In de 11e eeuw heeft de Heilige Ronan de omgeving gekerstend en de stad laten bouwen. Vanaf de 14e eeuw won de stad aan rijkdom en schoonheid dankzij het weven van zeildoek.De handel met alle grote vloten zorgde voor het opbouwen van fortuin en harmonieuze granieten huizen.
De cultus van de Heilige Ronan geeft jaarlijks aanleiding tot een "Troménie", een religieuze processie, genoemd een "Pardon" die de route van zijn meditaties volgt.
De kleurrijke "Grande Troménie" vindt eens in de 6 jaar in juli plaatsi, met vaandels en klederdrachten in blauw en goud. men loopt dan de 12 kilometer van de vroegere Nemeton

Om de authenticiteit van de stad te beschermen mogen auto's de stad niet in. Helaas regende het pijpenstelen, dus er was niet veel lol aan. Dus dan maar een cafeetje bezocht. Gezellig bruin-cafe. We kiezen voor een camping in Douarnenez, maar als we aankomen is het alleen voor mobil-home’s (sta-caravans), dus naar een alternatieve camping, deze is 16 km verderop in Beuzec-Cap-Sizun, daar is gelukkig wel plaats. €21,00/nacht, maar wel broodjes service en we zullen wel zien, hoe het weer morgen is en wat we dan gaan doen. Gisteren zaten we nog in de zon, vandaag is het in heel Europa knudde!!! Ook hier.

Geschreven door Marjan.en.Bas.op.reis