Via de IC1 (neen dat is geen trein), een mooie nationale weg rijden we vlot naar het zuiden. Eindbestemming: Faro.
We hebben al wegen gehad geflankeerd door kurkeiken, olijfbomen, druivenranken, hebben we nu appelsienbomen. Massa’s appelsienen. Kramen staan langs de kant van de weg en verkopen deze lekkere vruchten. Gevolg, hier pers nu ik elke morgen een lekker sapje om mijn dag te beginnen (een gewoonte die ik thuis mss verder zal zetten).
We hebben een camperplaats gevonden net buiten het centrum van Faro. Alle voorzieningen zijn aanwezig, ook een wasmachine. Na een dikke maand onderweg werd het wel al nodig om onze kleding en lakens te wassen. We merken ook dat we veel te veel (warme) kleding mee hebben. Volgende keer moeten we dat toch beter selecteren.
Na 2 machines en droogkasten is alles terug proper en de kasten netjes gevuld. Terwijl Christine met de was bezig was, heb ik ondertussen de Cadac (barbecue) gemonteerd om onze lekkere vis te grillen. De foto is wat wazig maar de vis was niet minder lekker. Veel graten maar zéér goed van smaak, hoe kan het ook anders als je die zelf hebt gevangen.
De volgende morgen met de fiets naar de kust. We rijden door een prachtig natuurreservaat en zoutwinningsgebied. Er staat ontzettend veel wind, maar de zon is van de partij en dat maakt veel goed. Via een grote houten brug komen we aan het strand, even over de duinen gekeken, de wind blaast ons bijna omver. Zeker niet om aan het strand te blijven, we hadden onze handdoekjes wel mee. Te optimistisch. We zijn dan maar een visslaatje gaan eten in (de enige, dure) strandtent. Dat was het goedkoopste dat op de kaart stond.
We zitten hier in de ‘chique’ buurt van Faro. Naast de golf staan er hier prachtige grote villa’s. We hebben ons droomhuis hier gevonden :-))
Via het prachtige natuurreservaat naar Faro plage en zo terug naar onze camper. Een mooie fietstocht.
Dinsdag 16 april bezoeken we de stad en dit terug met de fiets. De oude stad Faro is niet zo groot, een beetje vervallen. Er is hier nog veel restauratie werk. We bezoeken natuurlijk de kathedraal en het klooster. In het klooster staat er een vreemde kapel, gebouwd met botten en schedels van mensen. De kathedraal heeft mooie altaren in de prachtige barokstijl. Tijdens ons bezoek aan het museum is er een voorstelling van de Fado muziek. We hebben dat gemist in Lissabon. We kunnen toch Portugal niet verlaten zonder genoten te hebben van deze mooie melancholische muziek. Het was bijna een privé optreden, buiten een paar (Vlaamse) Chinezen zaten we alleen in het zaaltje.
We zitten voor het laatst aan de Portugese kust, zien in de haven tal van vissersboten liggen en we krijgen grote zin naar ‘des fruits de mer’. We vinden het juiste restaurant aan de haven, een kostprijs van de menu kunnen ze niet geven, de prijs is per kilo en plots verstaan ze minder goed Frans. We eten smakelijk en veel en verschieten van de prijs. De volgende dagen wordt de ceintuur aangetrokken, maar dit kunnen ze ons niet meer afnemen.

Geschreven door Ignace.op.pad