We verlaten Castelo de Vide met een ‘zomerse’ regenbui. We zouden een ganse dag regen hebben maar niets is minder waar, na een uurtje klaart het op en hebben we terug de volle zon. Beetje meer frisse wind, maar toch mooi weer.
We rijden via een rustige weg, nu en dan toch pittig als we de gebergten door moeten, door een boeiend landschap. Afwisselende open vlakten, bossen van eucalyptus, bloemenvelden en combinaties van dit alles maakt het rijden van de 120 km toch aangenaam.
In de latere namiddag bereiken we ons einddoel: Tomar, stad van de Tempeliers met het grootste klooster van Portugal (zoek de geschiedenis maar op via Google, je zal versteld staan).
We hebben hier via onze app een camperplaats gevonden (gratis) op een oude gemeentelijke camping. Deze wordt niet meer uitgebaat maar toch nog ter beschikking gesteld voor de campers. Water en proper sanitair hebben we gratis ter onze beschikking. De zon zorgt voor onze stroomvoorziening en de stad is vlakbij met de nodige lekkere restaurants. Dagschotel met drank rond een 10 euro.
Ondanks de vele campers is het hier zeer rustig en beschouwen we dit als één van de betere plaatsen waar we al gestaan hebben. We beslissen dan ook om hier 3 nachten te blijven.
De rest van de namiddag vullen we door een wandeling door de stad en wat boodschappen te doen.
Dinsdag morgen stappen we naar het klooster en kasteel via een steile middeleeuwse weg. Blijkbaar zijn we nog vroeg want er zijn maar weinig toeristen, of het is niet de moeite.
We waren dus wat vroeg, onze mond is terug menigmaal opengevallen. Bekijk de foto’s en beslis zelf. Wij vonden het groots – prachtig – uniek – …..
Moe maar zeker voldaan de late namiddag doorgebracht aan de camper. De zon was terug van de partij.
Woensdag 3 april gaan we de aquaduct bezoeken, een wandeling van een 4 km. Terug een flinke klim (onze kuiten groeien al) met een stevige frisse wind naar een fenomenaal bouwwerk. Meer dan 400 jaar oud, 30 meter hoog en 32 km lang waterkanaal, bracht het water van uit het gebergte naar het klooster. De moeite van de inspanning.
Morgen rijden we naar Alcobaça. Terug een klooster, je zou soms denken….

Geschreven door Ignace.op.pad