2 lekke banden. Ralph reed de auto rustig naar een P. Het was "in the middle of now where". En vol in de zon(34graden). Wel prachtig langs de Donau, hoog op een berg.
We belde de verhuurmaatschappij die verbond ons 3keer door en we zouden teruggebeld worden. Ondertussen was ik op een karrespoor iets naar beneden gaan zitten in de schaduw.
Om een heel lang verhaal kort te maken: Het gebeurde om 1045uur en om 1700 werden we opgehaald met een sleepwagen. We hadden gelukkig eten(brood en salami) en water genoeg. De sleepdienst bracht ons naar de Toyotagarage in Belgrado waar we de auto achter lieten. 3 uur rijden van de P plek. Om 2000uur waren we in Belgrado. 12km.van vliegveld. Met de taxi naar vliegveld en daar stonden we met alle troep uit de auto, nog niks netjes ingepakt, grote 5 liter fles water op weg naar het kantoor van de verhuurmaatschappij. We kregen een andere auto. Pfff Alles weer in de auto
Toen 2 uur terugrijden waar we een overnachting hadden afgesproken.
Doodmoe kwamen we aan. Maar gelukkig was alles goed afgelopen.

In Smederevo hadden we een prachtig appartement. We hebben de stad verkent en fotos gemaakt van de kerk in het centrum. Mooi stadje aan de Donau.
Het verbaast mij hoe weinig we weten over Servie. Het is een hardwerkend volk, redelijk goed georganiseerd, vriendelijk, eerlijk, veilig en vooral mooi. Ze hebben alles; bergen, meren, de Donau, goed eten, heel veel frambozen, veel abrikozen, eigen bier, eigen snaps en lage prijzen. De mensen verdienen hier niet veel. Smorgens om 0700uur gaat de supermarkt open tot 22.00uur en werken gewoon al die uren. Hier geen minimum loon, geen bijstand.
Veel mensen verkopen hier hun fruit uit de tuin op een plaatselijke markt of langs de weg. Maar wat moet je met een kist vol abrikozen ook al kost die kist maar 5euro.

Je kan op google veel lezen over de 1e wereldoorlog 1910 begon die hier. We zien veel standbeelden en graven vanuit die tijd. En de 2e wereldoorlog en in 1991-1999 de oorlog met Bosnie, kosovo, joegoslavie en slovenie. En 24 jaar geleden de oorlog in Sebrenica. Het land is erg verdeeld en vormt geen 1 geheel.
Het is kandidaat EU, maar......de politiek is er nog niet uit. Er zijn ook voorstanders om bij Rusland te willen horen.

En eindelijk in Smederov vonden we een prachtig meertje, mooi aangelegd midden in een industriegebied(?). Er waren 3 personen aan het zwemmen. Ik heb heerlijk gezwommen. Schoon fris water. HEERLIJK!! (zie foto)

De volgende dag naar onze laatste stop: Belgrado. Het verkeer is een gekkehuis, maar we zijn veilig aangekomen.
Belgrado heeft alles wat een grote stad moet hebben. Veel verkeer, terrasjes, bedelaars, veel merkwinkels, veel telefoonwinkels, veel eettentjes waarbij veel Fastfood, trams, metro, bussen, vieze lucht..... Maar Belgrado heeft de Donau en dat heeft niet elke stad.
We zitten op 15 meter van de Donau die hier een prachtige boulevard heeft. Heerlijk in een restaurantboot gegeten met om de 15minuten een voorbijvarende cruiseschip.

Onze laatste dag in Servie. Morgen vliegen we weg.
Ik dank Servie voor deze geweldige ervaring die mijn kijk op mijn eigen leven altijd weer in het juiste perspectie laat zien. Hoe dankbaar ik ben voor het feit dat je in een rijk land mag wonen als Nederland.

Donderdag een stukje de Donauroute op een huurfiets gefietst. Prachtig....
Er wordt hier veel gebouwd en opgeknapt.

Servie een fantastisch vakantieland voor skieen, watersport, wandelen, seeingsight, fietsen (met veel fietspaden), donau, of gewoon om heerlijk te eten en te drinken.

Geschreven door Else.gaat.weg