In 10 minuten varen we van van Gili Air naar Lombok.

We worden meteen weer belaagd door taxi chauffeurs. We lopen eerst een stukje verder. We worden achtervolgd door een taxi chauffeur maar hij vraagt te veel. We zeggen dat hij ons niet hoeft te volgen als dit de prijs is. Vervolgens begint hij te schelden.

We lopen door en een man spreekt ons aan dat we voor 100.000 met een busje kunnen. Bij het restaurantje aangekomen blijkt dit wel bij 6 personen te zijn. We wachten even. Als we nu willen gaan kost het 150.000 pp. Voor 250.000 willen we het wel en we vertrekken. Het is 1,5 uur rijden naar Senaru waar we een nacht slapen.

Een netjes hotel waar we aankomen. We gaan lunchen en lopen langs de hoofdstraat. Alles staat in teken van de Rinjani vulkaan. Een beklimming naar de top van deze vulkaan. Marischa en ik wilden dit ook doen, al voor vertrek naar Azie hadden we het erover. Dit gaan we doen. Maar na verschillende verhalen te lezen besluiten we het toch niet te doen. Het is echt enorm zwaar. Je lichaam is niet gewend zo lang achter elkaar te lopen en dan ga je ook nog de hoogte in. 50% van de mensen haalt de top dan ook niet. Ik denk dat je ook dagen kapot bent na die tijd. Ik koop een ijsje en terug bij het hotel mis ik mijn telefoon. Ik denk dat het nog bij het winkeltje ligt. Ik vraag iemand van het hotel om op de scooter met me heen te rijden. Gelukkig heeft de man van het winkeltje mijn telefoon.

We liggen de middag bij het zwembad en gaan 's avonds bij het restaurant aan de overkant eten. Een heerlijke biefstuk.

Dag 65
Na het ontbijt gaan we naar de watervallen. Er liggen 2 watervallen dicht bij elkaar in de buurt. We lopen eerst een stuk naar de 1e. Een mooie waterval en er is verder niemand, alleen een paar locals die bij hun kraampjes bezig zijn met bananen bakken.

Op zoek naar de 2e waterval. Volgens de kaart moeten we een hoge bult omhoog met bomen en niet echt een begaanbaar pad. 1 gids zegt dat de waterval niet die kant op is. En als ik 5 meter later met onderuit ga besluiten we maar terug te gaan. Een 2e gids wijst dat het pad vlakbij de 1e waterval was. Er waren al een paar jongetjes daar die het over de waterval hadden. Ze zitten er nog steeds en we moeten inderdaad dat pad in. Ze vragen of ze met ons mee moeten maar ik zeg dat dit niet hoeft. Ze volgen ons toch. 2 schattige jochies die ons vragen hoe we heten en regelmatig zeggen "be carefull" we moeten door een stuk water lopen waar flink stroming staat. Ze geven ons een hand, zo jong als ze zijn, om ons te beschermen haha. Na wat klimmen en klauteren volgt de 2e nog mooiere waterval.

Als we weer bij het begin van het pad zijn geven we de jongetjes wat geld. Ze lijken er wel blij mee te zijn. Of ze er ook om gevraagd hadden als we er zelf niet mee kwamen, aangezien ze het hele stuk mee zijn gegaan.

We gaan douchen en lunchen en daarna worden we met de auto naar Kuta gebracht, in het zuiden van Lombok. Na 3,5 uur rijden zijn we daar. We gaan 's avonds wat eten in een gezellig restaurant met live muziek en eten een heerlijke burger.

Dag 66
Na 2 uurtjes strand, een uurtje zonnebaden per kant blijken we terug op de kamer behoorlijk verbrand te zijn. Het doet best wel zeer, in de zon liggen gaat het niet meer worden de komende dagen. Flink smeren met aloë vera. De rest van de dag doen we het rustig aan.

Dag 67
We huren een scooter en gaan naar een traditioneel dorpje waar we worden bedonderd door de gids. Hij zegt dat we zonder gids niet naar binnen kunnen en het kost 3 euro pp. Als we later een Nederlandse jongen tegenkomen die niet heeft betaald voelen we ons bedonderd. De man vraagt ons nog of er iets mis is. En we leggen uit dat hij ons geen andere optie heeft gegeven dan betalen en 3 euro pp voor een kleine 20 min rondlopen vinden we ook niet in verhouding. Hij zegt dat we ook niet hebben afgedongen. Het rondje door het dorp was wel informatief maar ook maar weinig. Hij liet ons een huisje zien en vertelde dat ze 1x per maand de vloer "wassen" met koeienstront. De dorpelingen mogen alleen trouwen met neven en nichten. Ze hebben allerlei donaties gekregen als tv's en waterputten. De daken zijn gemaakt van gras. De huisjes zien er wel mooi uit, maar overal staan kraampjes met vrouwen die sarongs weven of armbandjes verkopen. Jammer dat we er een nare nasmaak aan overhouden. We rijden naar een strand waar we wat drinken en op de terugweg lunchen we met een top uitzicht. Onderweg zie ik nog een enorme platgereden slang op de weg liggen. Wat een enorm beest!

Dag 68
We doen niet meer dan eten, slapen, zwemmen, liggen, eten, drinken. Een heerlijke luier dag.

Als we savonds gaan eten loopt er een hond met een enorm abces in zijn nek die al gebarsten is. Super zielig om te zien. Niemand die er wat aan lijkt te doen.

We doen een cocktail in een bar met omgebouwd vw busje wat de bar is. Een Indonesisch meisje komt bij ons zitten. Ze zegt Lisa te heten, als ik naar haar Indonesische naam vraag zegt ze Lisa. Dat lijkt me niet. Als we haar een sprite geven is ze een minuut later vertrokken, ze moet op bed.

Er komen een paar gasten bij ons zitten. De ene heeft paddo's gehad en is helemaal in de ban van het afval probleem. Volgens hem de schuld van de toerist, want wij komen een flesje drinken en doen deze in de afvalbak. Die de locals vervolgens ergens in de berm legen. Hij ratelt maar door en er is geen touw aan vast te knopen. Er komen 2 Australiërs bij zitten. Al voor ze er bij zitten zegt 1 of we elkaar aan het appen zijn omdat we allebei onze telefoon in de handen hadden. Vervolgens een aparte manier van communiceren die hij had en als we besluiten weg te gaan zegt hij bedankt voor het gesprek. Die we dus niet hebben gehad. Een typje waar ik de kriebels van krijg. Hij kan beter tegen zn kameraad zeggen dat hij meer moet praten want daar kwam geen woord uit, wat hij ook meteen zei. Hij praat niet veel. Een aparte gewaarwording was het.

Dag 69
Op de 4e dag doen we een yoga lesje om 8 uur. Lekker en actief! Daarna ontbijt en met de scooter op pad richting het strand. Een strand waar veel surflessen worden gegeven. We relaxen op strandbedjes en er wordt ons wel 10x gevraagd of we les willen. Het lijkt me erg tof maar met mijn nog pijnlijke verbrande huid lijkt het me beter van niet. Het ziet er wel gaaf uit hoe iedereen het doet ook iedereen komt op de plank te staan en "surft" op de terugweg lunchen we bij hetzelfde plekje. Het valt helaas een beetje tegen in tegenstelling tot gister.

Marischa gaat wat dingen regelen bij het restaurantje waar we al een aantal keren geweest zijn. Ze hebben goede Wi-Fi daar. Ik volg een paar uur later. Onderweg zie ik dezelfde hond weer met de wond in zijn nek. De wond is echt enorm nu, het arme beest. Er lopen ook veel zogende teefjes maar nergens puppies te bekennen.

We eten en drinken wat in het restaurant.
De plaatselijke jeugd loopt hier de deur plat met hun zelfgemaakte armbandjes. Iedereen verkoopt armbandjes. Ze proberen van alles om je wat te verkopen. Ik heb een paar dagen eerder al een paar gekocht.

We hebben een erg leuk gesprek dit keer met 2 Australische mensen. We dachten dat het een stel was maar ze zijn gewoon vrienden. Hele leuke mensen. Na een paar cocktails is de laatste avond samen voorbij en duik ik op tijd mn bed in.

Ik word om 4:00 vannacht opgehaald om naar Singapore te vliegen. Om herrenigd te worden met mijn grote liefde!!

Geschreven door Elleninazie