Dag 32
Het hotel is wel een beetje vies. In het het beddengoed lijken oude bloedvlekjes te zitten. Er liep een beest langs m'n hoofd toen ik op bed lag. Nadat ik het geplet had kwam er bloed uit. We waren bang dat het een bedbug was. Ik had ook wat rare plekjes. Hopelijk blijft het hier bij. We hebben gelezen dat je ze in je bagage kunt meenemen en dan moet je al je kleding uitwassen op 60 graden en je tas een dag in de hete zon leggen zodat de beesten dood gaan. we horen van mensen dat je er normaal helemaal onder zit bij bedbugs en dat het heel erg jeukt, gelukkig heb ik dat niet. Marischa heeft gelukkig geen plekjes.

We willen met de scooter naar de waterval. Helaas moet je je paspoort achterlaten als borg, wat we niet willen. We besluiten dan toch maar met de tuktuk te gaan. We wachten op het terras op nog 2 mensen om de tuktuk mee te delen. Na een half uur vertrekken we. We moeten ook gelijk het kaartje voor de waterval betalen omdat de tuktuk chauffeur die zegt op te halen.

Een mooie route van een dik half uur. We komen rond 11:30 aan. De chauffeur seint met hoeveel mensen we zijn en betaald pas als wij zijn doorgelopen. Hij betaald vast minder dan de normale 20.000 kip (2 euro) entree. Het is nog mooi rustig. We komen eerst langs een berenopvang waar mishandelende en verwaarloosde beren leven. 1 mist een poot. De verblijven zijn groot en netjes. Sommige beren hebben heel lang opgesloten gezeten in een kleine kooi. De waterval is prachtig. De waterval loopt ver naar beneden door, waardoor je op een soort plateaus kunt zwemmen. Super mooi. Er zitten veel vissen die aan m'n voeten knabbelen. We nemen een duik en kijken rond. Na 3 uur verrekt de tuktuk weer terug naar Luang Prabang.

Ik ga nog langs bij de wasserij, ik mis nogal wat ondergoed en later blijkt ook nog een topje, shirtje en paar sokken. Ze hebben het al in een zakje klaarliggen. Fijn om terug te hebben.

Aan het eind van de middag nemen we de tuktuk naar Phu si Hill, een berg in het centrum waar een tempel bovenop staat. Je kunt over de stad uitkijken en de zonsondergang mooi zien. Het is er super druk, na de zonsondergang vertrekken we weer naar beneden. We eten bij hetzelfde tentje als gister en we gaan 's avonds bowlen. De franse jongen gaat met ons mee. We delen de tuktuk. Spreken met de chauffeur af 30.000 kip, bij aankomst wil hij ineens 40.000. We zeggen dag dit niet de afspraak is, betalen 30.000 en lopen weg. Voor 2 euro kun je een ronde bowlen en voor 6 euro heb je een fles whiskey, een fles cola en emmertje ijsklontjes. We doen nog een rondje boogschieten en nemen de tuktuk terug.

Dag 33
We worden om 7:30 opgehaald met de tuktuk en stappen later over in een minivan. Helaas komen we achterin terecht wat de route niet echt prettig maakt. De weg is super slecht en we worden regelmatig gelanceerd uit onze stoel. Na zo'n 3,5 uur komen we aan op het busstation van Vang Vieng. We nemen de tuktuk naar het hostel. Het army hostel. Met foute legerprint glegerordijnen en beddengoed.

Na de lunch huren we een fiets en gaan we naar de "secret lagoon" we belanden in een uitgedroogd rijstveld. Marischa haar ketting vliegt er nog een paar keer af. Volgens maps.me de juiste route. Uiteindelijk komen we aan bij een vies plasje wat verstopt zit tussen de bosjes waar het stikt van de vliegen. We keren snel en relaxen bij een terrasje langs de rivier.

'S avonds gaan we naar de Ierse pub waar we moto gp kijken. We doen er een drankje en kletsen met 2 meiden die bij ons aan tafel komen zitten.

Dag 34
Ik sta om 5:50 op, ik ga een ballonvaart maken ☺ om 6:00 word ik opgehaald en om 6:45 gaan we de lucht in. Het uitzicht is super. Boven Vang Vieng en de natuur er omheen. Bergen, bomen, weilanden, koeien, de zonsopkomst. We zitten met 14 mensen in de luchtballon. Op zich heb je nog wel wat bewegingsruimte. Na ongeveer een half uur probeert de ballonvaarder te landen. Er staan allemaal mannen beneden op de grond om te helpen. Er word een touw naar beneden gegooit maar deze haakt achter een boom waar de ballon heen en weer gaat. De landing mislukt dus gaan we een stuk verder. Eerst zegt hij dat we zelfstandig gaan landen, maar we landen toch met hulp van de mannen op de grond. Zo'n 15 minuten later zijn ze een stuk verder naar een ander weiland gereden. Mooi om mee te maken hoe dit gaat.

Ik kruip nog lekker even terug in bed en we slapen tot 9:50. We kunnen nog net ontbijt eten in het hostel. Na het ontbijt gaan we tuben. Op een auto/trekker band liggend door de rivier heen. We halen de tube op en worden naar het begin punt gebracht. Sinds 2012 zijn de regels veranderd en veel barren langs de rivier moesten sluiten. Het was een party activiteit waar mensen al zuipend de route aflegden en je veel barren had om even langs te gaan om te drinken of van een lancerende glijbaan te gaan. Er gebeurden veel ongelukken en er zijn ook mensen overleden. Dit kwam vooral doordat veel drank en het tuben niet samengaan. De stroming was nu niet erg sterk, maar dit is in het regenseizoen wel zo. Er liggen veel rotsen in het water dus als je wel snel gaat moet je wel opletten dat je niet ergens tegenaan knalt. Het is relaxt om al liggend de rivier door te stromen. We stoppen om een drankje te doen. Ze zeggen dat er nog maar 2 bars zijn langs de route, maar we komen toch wel wat meer tegen. Onderweg zien we ook de vervallen bars die niet meer open zijn. Niks is weggehaald, het staat gewoon weg te rotten. We komen veel kayaks tegen met bijna alleen maar chinezen/japanners. De meesten laten zich door iemand voortbewegen en zijn zelf te "lui" om te peddelen. We worden constant nat gespetterd. Alsof we nog niet nat zijn haha. We willen de karkas wel omtrekken maar helaas zijn ze te ver weg daarvoor. We stoppen nog bij de laatste bar. Nodigt niet echt uit om daar even lekker te gaan zitten. We nemen maar een zakje chips omdat we een belegd broodje niet echt zien zitten. M'n eerste zakje chips hier in Azië haha, toch wel bijzonder dat ik dat hier zo makkelijk kan los laten, kon ik dat thuis ook maar haha. We komen rond 16:30 aan bij het eindpunt. Hier relaxen we nog wat in de hangmat en brengen onze tube weer terug.

We reizen morgen verder. We wilden eerst rechtstreeks van Vang Vieng naar Thakhek, maar dan zouden we 11 uur onderweg zijn en om 00:30 aankomen. Nu doen we eerst Vang Vieng-Vientiane wat 3 uur reizen is en dan slapen we een nacht in Vientiane en vertrekken we de dag erna naar Thakhek wat 5 uur reizen is. Dan komen we om 18:00 aan en kunnen we onze scooters regelen en de volgende ochtend vertrekken. We betalen 5 euro voor het buskaartje naar Vang Vieng.

We doen 's avonds een hapje en drankje bij de Ierse pub en gaan relaxen in ons hostel.

Dag 35
Om 9:30 worden we met een soort golfkar opgehaald. En stappen we een stukje verder in onze minivan. De chauffeur rijdt nogal gehaast en haalt constant in, maar dat doen ze bijna allemaal. De weg is een stuk beter en in 3 uurtjes rijden we naar Vang Vieng. Onderweg boekt Marischa hetzelfde hostel als van een meisje uit de bus.

Als we aankomen in de kamer gaan we op inspectie. Het beddengoed zit vol met oude bloedvlekken. Op het bed van iemand anders ligt een dode bedbug, tenminste dat maken we ervan. En er zitten allemaal nieuwe bloedvlekken in. We lezen de revieuws op booking.com nog eens goed door en deze blijken te gaan over de bedbugs. We besluiten weg te gaan en krijgen ons geld terug. De beoordeling was ruim een 8, maar dat zegt dus ook niet alles. Op een terrasje gaan we opzoek naar een ander hostel, we vinden één voor dezelfde prijs met veel betere beoordelingen. We laten ons brengen met de tuktuk. Ze vragen eerst 50.000, uiteindelijk worden we gebracht voor 20.000. Het hostel ziet er stukken beter uit. En de bedden zijn schoon. Het maakt een hele andere indruk.

We lunchen bij het hostel en zitten een poosje te schrijven en muziek te luisteren. We boeken het busje voor de volgende dag naar Thakhek. 'S avonds doen we nog een rondje stad. We lopen langs een paar hokjes waar puppies en wat oudere honden in zitten voor de verkoop. Erg zielig om te zien. Helaas kunnen we ze niet in onze backpack mee naar huis nemen.

Geschreven door Elleninazie