Het zwemmen liet ik toch vanmorgen voor wat het was om op tijd bij de boot te zijn. De eerste boot naar Svendborg ging nl al om 8.35 uur. Gezellig met nog een Duitser, een echtpaar uit Hoorn en uit Groningen. Zo reizen we steeds met een grotere groep (wel ieder apart).

In Svendborg reed ik even verkeerd maar merkte dit gelukkig al snel. Ik wist dat ik over de grote brug mocht waar we met de boot ook onderdoor waren gevaren. En zo ging ik van Funen naar Langeland. Langeland is iets minder heuvelachtig. Ik reed er richting Spodsberg voor de volgende overtocht. Onderweg kwam ik neen prachtig slot tegen waar je twee keer onder een grote poort door rijdt (ook de auto’s). Het is het slot van Valdemar. In Spodsberg waren ook de jongens van gisteren weer. Gelijk even bij gepraat. Praat ik weer gezellig Engels, Duits en Nederlands door elkaar. Maar dat vaker gedaan.

Op Lolland wist ik dat er gravel zou komen maar het stuk was wel erg lang. Vooral omdat er geen afwisseling in wegen kwam, één recht stuk langs het water. Toen mijn bidons leeg waren gevraagd bij een vakantie huisje of ik wat water mocht. Kreeg ik een anderhalf literfles met bronwater. ‘Keep it, it’s for you’ waren de lieve woorden. Bidons gevuld, fles leeg gedronken en terug gegeven.

Bij de Western camping wilde ik eventueel stoppen, maar daar hadden ze de weg zonder waarschuwing met veel grote grintstenen gevuld. Tsja … daar ga je dan … balen en het viel (letterlijk maar ook) mee. M’n handpalmen doen nog steeds iets zeer en hoop dat dat morgen niet erger is. Dat was gelijk voor mij dat ik dacht ‘ik rij wel door’ en wist dat het dan laat kon worden. Voor de schrik eerst iets verderop mezelf op een heerlijke ijsje getrakteerd.

En het werd laat want de batterij van de Garmin hield er ook mee op en ik moest op de bordjes gaan rijden. Die zijn soms lastig omdat beide kanten rijden aan wordt gegeven en dat is verwarrend. Voor mij nu ook en zo heb ik maar ergens gevraagd hoe het snelst naar Maribo te kunnen rijden. Langs iets van een snelweg, maar beter dan nog meer kans om fout te rijden. En zo kwam ik na 133 gereden km’s op de camping. Daar mezelf nog maar eens getrakteerd op een huisje … het was laat, wilde graag me opfrissen, nog wat eten en was er wel ‘klaar mee voor vandaag’. Vond dat ik een lekker bed verdiend had.

Restaurants waren al dicht en zo bij een benzinepomp een pastasalade, een yoghurttoetje, vitaminedrank en voor morgenochtend m’n ontbijt gehaald. Kan ik rustig aan doen. Als dat lukt haha. De camping is weer een mooie grote camping en wat opvalt bij de campings hier is de luxe van een keuken en het sanitair wat er keurig uitziet. Dat heb ik in andere landen wel anders gezien.

Zo ga ik kijken wat de route voor morgen gaat worden en waar ik eventueel wil overnachten. Dat lezen jullie na morgen wel weer.

Geschreven door Dignas.reisblog