Een dag later en terugkijkend op een super mooie vakantie. Mijn Koga-fiets is voor mij verdubbeld in waarde en gaat zeker niet meer weg. Heb genoeg ideeën waar we samen naartoe kunnen gaan. Deze waren er al, maar door de mensen die ik onderweg heb gesproken zijn er ook bij gekomen.

Gisterochtend was ik als altijd op tijd wakker en zag dat het droog was buiten. Dit na in de nacht een aantal dikke buien te hebben gehoord. Het kriebelde dus om weg te gaan. Maar de lieve gastheer en -vrouw (al aardig op leeftijd) waren nog niet klaar met het ontbijt. Geduld hebben dus en hopen dat het droog zou blijven. Met nog andere gasten zat ik aan het ontbijt en vertelde dat ik iets sneller at om weg te kunnen. Dat begrepen ze wel. Zelf fietsten ze vanaf de Belgische kust, langs de Nederlandse kust om naar Nieuweschans in de sauna te gaan. En zo heeft ieder zijn/haar verhaal.

Bij het weg gaan begon het te regenen, nieuw gekochte regenhoezen over m’n schoenen en regenjasje aan. Vrij snel erna werd het toch weer droog. Daarna nog een keer een klein buitje, maar dat mocht ook niet echt een naam hebben. In het land waren ze aan het spitskool oogsten, leuk om te zien. Sowieso was ik al veel velden met rode en groene kolen tegen gekomen.

In Enkhuizen was er tijd voor koffie op een terrasje bij de haven. De veerboot vanuit Stavoren was net aangekomen. De veerdienst stamt uit 1886 en is daarmee (één van) de oudste veerdiensten over de Zuiderzee/IJsselmeer. Weer een leuk weetje.

Onderweg naar Stavoren was het duidelijk dat de wind een flinke kracht had. Het lopen op de boot was niet gemakkelijk. Op de boot waren nog meer vakantiegangers en een groep mannen die vanuit Sneek een weekendje gingen fietsen.

Vanaf Stavoren was het wind mee en fietsen in de zon. De route was onderlangs en het was weer genieten. Twijfelde soms om toch even koffie te gaan drinken, maar dat het in verband met de tijd beter was van niet.

In Gorredijk kreeg ik regen en ging bij een pompstation schuilen. Ik keek naar boven en realiseerde me dat het een te lange bui ging worden en ik dus stoer er doorheen moest. Met zo nu en dan toch weer wat beter weer fietste ik door en 15km voor huis dachten ze vanaf boven ‘we gooien nog even wat bakken water naar beneden’. Ik kwam dus zonder enig droog stukje kleding thuis en moest er ook wel om lachen.

Onder de douche werd ik weer warm en was het helemaal oké. Belde de mensen uit Schoorl dat ik in Groningen was, want zij waren best enigszins ongerust of het mij zou lukken.

En dus vannacht nu heerlijk in mijn eigen bed geslapen. De tassen zijn weer leeg, eerste wasmachine heeft gedraaid, boodschappen zijn gehaald en dus kan het gewone leven weer verder.

Ik vond het leuk om mijn reisverhalen te schrijven en zal het een volgende keer weer gaan doen.

Hoop jullie allemaal weer snel te zien!
Digna

Geschreven door Dignas.reisblog