Om 7.00 u wordt het ontbijt geserveerd deze morgen en met een goedgevulde maag gaan we er een lap op geven 😉 . De dame die ons ontbijt gemaakt heeft verteld ons nog bij het afscheid dat een goede maand geleden een man hier geweest is en ook een backpacker was , we weten direct over wie het gaat en laten een foto kijken van Bart Goudoever . Dat is hem zegt ze , zo zie je maar , we laten toch een afdruk achter

Er is serieus wat regen gevallen vannacht en de eerste 7 km merken we daar weinig van , het is goed te doen . Op de velden wordt er druk gewerkt . De dames die de paprikaplanten in de grond zetten groeten ons al van ver . Het is hard labeur als je ze bezig ziet , maar ze doen het met hart en ziel . Hun lunchtassen hangen in de boom , geweldig toch 😊 daarna zien we rozenkwekers, ook zij roepen al van ver en promoten de rozen.
Het gaat heel goed tot dat we een stevige klim te verwerken krijgen , eenmaal boven op de berg staat er een mooi klooster ( Luka ) waar we halt houden .
Er wordt vermeld dat het Bosnische klooster aan het begin van de 19e eeuw, tijdens de opstand, door de Turken in brand werd gestoken en dat bij die gelegenheid veel mensen omkwamen. In een droom kreeg een plaatselijke bewoner toestemming van de heilige om een ​​nieuw klooster te bouwen op de plaats van het oude. Nadat ze een zegen hadden ontvangen van de toenmalige bisschop van Šumadija Sava, begonnen de gelovigen in 1990 met de restauratie van het heiligdom. De kathedraal gewijd aan Sint-Lucas de Apostel werd ingewijd op 21 juli 1996.
Met de komst van Archimandrite Aleksej Bogićević in 2005 begon de spirituele en fysieke renovatie van dit prachtige heiligdom van vandaag. In het klooster wordt de wonderbaarlijke icoon van Sint-Lucas bewaard.

Als we daar vertrekken dan krijgen we terug een verrassing van formaat te verwerken . De route stuurt ons een pad op dat echt niet te bewandelen is door de regen van afgelopen nacht , maar we hebben geen keuze en moeten het ondergaan . Het zal zeker 6 km duren , maar goed dat je dat van tevoren niet weet . Het is echt spek en spek vettig . De modder zuigt zich aan onze schoenen vast en we komen amper vooruit . Het water is veel dieper dan we denken en we zijn weer zo blij met onze wandelstokken . Onze beste koop ooit . Ik ben een keer goed ondergedompeld met mijn nieuwe schoenen, maar goed dat het niet koud is en dat het snel opdroogt . Opeens staat er een jachthut waar we zalig kunnen rusten om daarna weer hetzelfde te moeten ondergaan .

Bij 16 km komen we aan in Jasika waar we bij een winkeltje stoppen om wat te drinken en suikers binnen te doen . We zitten daar op een bankje en er komen kinderen aangewandeld aan de overkant die op de bus wachten . Ze krijgen ons in de mot en willen weten vanwaar we zijn en wat we aan het doen zijn. Ze kunnen hun oren niet geloven en vragen honderduit . Als de bus aankomt en ze afscheid nemen maak ik nog snel een foto . Dit is zo tof om allemaal mee te maken . Iedere dag ontmoet je nieuwe mensen met hun verhaal en nieuwsgierig naar ons verhaal.

Onze tocht gaat weer verder . We blijven vanaf nu op de verharde weg en zodra we kans zien om onze schoenen zuiver te maken maken we daar gretig gebruik van . Want dat is echt wel nodig . We dachten een trip van 23 km te hebben vandaag maar dat worden er uiteindelijk 28,5 km

Als we in Kruševac toekomen is het eerst een langer echte weg te wandelen met allemaal bedrijven links en rechts van de weg . Eenmaal in het centrum gaan we eerst een terrasje doen . Kruševac is een grote stad met een 60.000 mensen in de stadskern .

De stad werd in 1371 gesticht door hertog Lazar Hrebeljanović. De middeleeuwse burcht diende als het centrum van het ex-hertogdom Moravisch Servië. Aangenomen wordt dat de stad is vernoemd naar de lokale ronde riviersteen “krušac”, waaruit de ommuurde stad werd gebouwd. Delen van de middeleeuwse torens bestaan nog steeds, met een museum en de gerestaureerde “Lazarica”-kerk uit de 14e eeuw. De Lazarica-kerk is gewijd aan St. Stephan en is het prototype van de Moravië-stijl. Hertog Lazar bouwde de kerk in 1376 ter gelegenheid van de geboorte van zijn zoon Stephan. Volgens de legende ging het leger van alle Servische hertogdommen vanuit de stad naar de strijd in Kosovo (Slag op het Merelveld) in 1389. Voor vertrek deed het leger communie in de “Lazarica”-kerk. De Servische legers wonnen de strijd, maar stopten niet de Turkse verovering in de komende decennia. De stad Kruševac was de hoofdstad van Moravisch Servië tot 1405, toen Lazars zoon Stefan Lazarević Belgrado de hoofdstad maakte. Kruševac werd uiteindelijk veroverd door de Turken in 1454. De stad werd definitief bevrijd van de Turken in 1833.

Thieu moet ook dringend nieuwe schoenen en gelukkig vinden we die hier . Ik hoop dat hij er zoveel geluk mee heeft als mij , want de mijne zitten perfect en ik was ze direct gewoon . Dus fingers crossed 🤞

We komen laat aan in ons hotel ( Golf ) maar het is de moeite . Het is een appartement met veel ruimte . We douchen , gaan eten aan de overkant waar het hotel kamers verhuurd en het restaurant ook is , en zijn toch weer fier op onze prestatie van vandaag .

By the way , we zijn officieel half weg ons parcours 🤪 benieuwd wat het tweede deel ons gaat brengen 😃

Groetjes en tot morgen , dat beloofd ook een heftige te worden 🙋‍♀️🙋‍♂️

Geschreven door Carine-en-thieus.reisdagboek