Na een goede nachtrust in het guesthouse en een rijkelijk ontbijt rijden we eerst naar een plaatselijk winkeltje om inkopen te doen voor de picknick en daarna gaan we terug de bergen in . We zien Kazarman bij daglicht en doet heel Russisch aan . Er wonen een 10.000 mensen . Het wordt een rit van 9 uren over erbarmelijke wegen maar het is weer genieten van de uitzichten . De grazende koeien geiten en paarden met de bergen als achtergrond en de herders per paard , je ziet het in de documentaires en wij zitten er midden in , werkelijk fantastisch . We rijden tot een hoogte van 2800 m . De bergen hebben hier allemaal namen zoals , de witte , de gele , de hemelse bergen , het betekent heel veel voor de Kirgizen . Tegen de middag gaan we bij de rivier picknicken en maken daarna een kleine wandeling . Dan gaat de rit verder naar het Son Köl meer . Hier leven de herders met hun kuddes van maart tot september in de yurts , in dit gebied vind je geen huizen . In de winter gaan ze terug naar lager gelegen gebieden , want er kan wel 35 cm sneeuw vallen . Als wij toekomen is er heel veel wind en het is fris . We kunnen zelfs een jas verdragen . Maar wat een locatie . Ongelooflijk mooi . We worden verwelkomt met een glaasje wijn en een typische snack . Vervolgens krijgen we thee aangeboden met zoetigheid . Daarna worden de yurts verdeeld want we slapen met 4 in een yurt . Er is zelfs een kacheltje in onze yurt , dat wordt aangemaakt om 19.00 u en vannacht om 2.00 u komen ze bijvullen wat een luxe . Stroom en warm water hebben we van s'morgens 7.00 u tot 10.00 u en s'avonds ook van 19.00 u tot 22.00 u .Na een heerlijk avondmaal nog snel een warme douche en dan lekker de slaapzak in . We kijken al uit naar morgen .

Groetjes

Geschreven door Carine-en-thieus.reisdagboek