We hebben lekker lang kunnen slapen in onze yurt . 8.30 u gaan we ontbijten en om 9.15 u start de wandeling naar de pedrogriefen ( dat zijn stenen met inscripties van 2000 voor Christus ) . Het is een pittige maar zalige wandeling. Onderweg komen we langs een yurt van de nomaden en onze Kirgische gids gaat vragen of we een kijkje mogen nemen in hun yurt . We zijn meer dan welkom en zien het gewone leven . We krijgen onmiddellijk brood en koekjes aangeboden . En ze laten met veel trots hun kudde zien . Mira ( de vrouw des huizes ) laat ons ook zien hoe ze de paarden melken en we kunnen zelfs proeven . Eind september zullen ze weer terug naar de bewoonde wereld trekken met hun kudde schapen en paarden om vervolgens volgende zomer weer terug te komen . Na het bezoek wandelen we door op zoek naar de pedrogriefen en ja hoor , we vinden er één . Je ziet er duidelijk een dier in . Boven om de berg is het wel heel winderig en koud . Maar wat een uitzichten , ongelooflijk , de kleuren van de bergen het meer , echt een wauw effect . Het Son Köl
meer is 29 km lang en 18 km breed en 13 m is het diepste punt . Het ligt op 3035 m hoogte . Rond 13.00 u worden we terug verwacht in ons kamp voor de lunch , we hebben dan 10 km gewandeld en zijn juist op tijd . In de namiddag zijn we uitgenodigd om een Kök bürrü ( paardenrugby ) te bewonderen . Het is echt de moeite . Met twee teams van 5 paarden wordt er gestreden om een kadaver van een schaap van de grond op te rapen en in de goal te krijgen . Het gaat er ruw aan toe . Deze mensen kunnen dus echt wel goed met hun paard overweg . We hebben er echt van genoten . Na de game gaan we voldaan terug naar ons kamp en kunnen weer nagenieten van een ongelooflijk mooie dag .

Op naar morgen 🙋‍♀️🙋‍♂️

Geschreven door Carine-en-thieus.reisdagboek