De Nepalese maaltijd van gisteren is weer goed bekomen, dat valt weer mee. Iedere dag maar weer zien hoe het valt.
Voor vertrek per bus nog een frisse ochtendwandeling met bird watching. Althans, het zweet gutst al weer van je lijf af om half 7 π. Paar mooie vogels gespot, waaronder de adjudant ooievaar (zie plaatje), en apen en de zieke neushoorn die we al eerder zagen, maar niet bij in de buurt mochten van het leger. Die wordt door een dokter nog geholpen, maar vermoedelijk binnen paar dagen zal hij dood zijn. Ook de Namaste (ik groet het goddelijke in jou) plant gezien. Als je de blaadjes aanraakt, gaan ze in elkaar en veren ze weer terug. Een grappige begroeting (zie foto voor de plant).
Nog een stip op ons voorhoofd voor voor good luck en gaan met de banaan. Stipt om 8u vertrekken we met bus (nauwelijks ventilatoren er in π) en na een uur staan we al lekker stil en hebben wij ook een keer een bus waar een band van lek gaat. Er gaan hier mega veel banden naar de haaien. Wat wil je met deze wegen. Een eind verderop wordt de kapotte band bij de plaatselijke Quick Fit gerepareerd. Tja, voor het geval we onderweg nog een lekke band rijden. 2 spijkers waren de oorzaak. Een werkt er vooral, de rest kijkt vooral toe. Fijn dat kastensysteem. Bijna de neiging mee te gaan helpen. Jeminee. Eerste 3 kwartier vertraging in de zak. En er volgt nog veel meer. Er wordt aan de weg gewerkt tussen Bharatpur en Mugling en dan is het op de smalle punten een voor een er langs. Vechten met de tegenliggers dus en stevig filerijden tot gevolg. Rond 12u zijn we denk ik zo'n 40 km opgeschoten. Nog 120 te gaan π, wel betere weg vanaf Mugling (zie kaartje). Ik snap wel dat ze hier in de avond allemaal fors aan de vodka gaan π΅. Het staat soms onverklaarbaar een half uur stil. Echt achterhalen hoe t zit, lukt van geen meter met al die Nepalesen die geen Engels spreken en iedereen accepteert en gedijt er in. Mijn hemel, was ik nu maar in Nederland π. Chips, water en koekjes daar doen we het voorlopig mee. En de ambulance moet er zo af en toe ook langs. Iemand onwel van de hitte waarschijnlijk. Of een wegwerker een ongelukje. Of na de regens van de afgelopen avonden een aardverschuivinkje (blijken er achteraf 2 geweest te zijn) dat eerst opgeruimd moet worden. Of weet ik veel wat. Wil het ook niet meer weten π. 3 uur en nog niet bij de T-splitsing waar we op de weg naar Kathmandu zitten. Afzien. Vakantie? En denk je die arbeidsomstandigheden van die chauffeur dan eens in. En daarmee de veiligheid van allen? We passeren een uitgebrande bus... En wat een bussen en vrachtwagens gaan er hier op zo'n dag over de weg.
Doodsangsten zo aan de rand van de berg, viel overigens wel mee. Alles went π. En zeker geen zeurende kinderen! π Lief vooral.
En dan eindelijk om 16.30u een wat langere break bij een plek met marktkramen met banaantjes en andere etenswaar, en cola! En plassen....
En volgens de locals nu nog 3u rijden naar Kathmandu, want laatste uur een crime om de hoofdstad in te komen.
En daar dan een taxi of 2 bemachtigen om ons naar geboekt hotel in Patan (koningsstadje, zo'n 4km onder Kathmandu) te brengen.
En dan voordat we laatste stuk in slaan en de berg op moeten voor het hoger gelegen Kathmandu, wordt de toeristenbus nog vol met locals gestopt. Kakelende vrouwen en spugende mannen er bij. Jakkie.
De rest zal ik jullie besparen ;-), die miljoenenstad binnenkomen was nl zeker geen pretje. Een ware heksenketel! Paracetamol er in bij die en gene. We kwamen dik in het donker (zonsondergang rond half 7) om 20.45u aan in hotel. We zijn er, nu alleen dat vliegtuig terug nog overleven π.
We hadden nog de moed om naar een restaurant te lopen. Lekkere Italiaanse pasta en toen allemaal plat.
Morgen doen we uiteraard alleen maar waar we echt zin in hebben π. Een ontspannen dagje dus. Ik kijk er reikhalzend naar uit!
Aju paraplu.... Veilig op mijn bed nu π #beautifulnepal:-)
Geschreven door Yvonne.op.pad