Dag 3, Ghorepani, 26 aug.
De berggoden zijn ons minder goed gezind. Onweersbuien in late nacht en vroege ochtend maken het onmogelijk om de zonsopgang op de top van Poon Hill (3210m) met helderheid te zien. Na ontbijt beginnen we rond 9u zonder bagage alsnog aan de pittige stijging en hebben toch met halve bewolking nog wat geluk en uitzicht genoeg. Bovenbenen en kuiten weer flink getraind, conditie is goed van ons allen, want met minder zuurstof op die hoogte was het best een lastig klusje. Gelukkig is het het meer dan waard. Een dag blijven om te zien of het morgenvroeg beter is en dan zelfde weg terug, lijkt ons geen goed idee. Het mocht gewoon niet zo zijn. We gaan door en maken geplande trip af. De 5u durende hike naar Tarapani is een superwandeling met ups and downs, langs vele watervallen, prachtige junglepaden, zwart-witte apen op rotsen of in lianenbomen, grote rododendronbomen (zie onze hans en grietje op de foto in het grote rododendronbos ☺). en een strijd tegen de bloedzuigers die wij winnen 😂. Genoten van al het moois dat Nepal te bieden heeft, ook van de noodlesoep als lunch. En een leuk detail is dat al sinds gisteren een berghond ons volgt en steeds weer aansluit bij ons groepje als we verder gaan. Hij ziet ook steeds als eerste de apen en zo zien wij dus ook meer. Ook helpt hij ons als er buffels onderweg moeilijk gaan doen. Samen met de gids beschermt hij ons dan. Grappig.
Dag 4, Taripani, 27 aug.
Ook het guesthouse van deze nacht was weer prima en met gevulde magen vertrekken we om 8u. Vandaag nog 4u wandelen tot het punt waar we met een lokale bus gaan reizen. Een heerlijke ochtendwandeling weer met veel moois. Wat een adembenemende natuur ligt daar voor het oprapen. Na de lunchbreak dan het spannende deel en in schril contrast met de ochtend in de natuur. In de bergbus die ons van 1700 naar 1000m rijdt, zitten uiteindelijk zo'n 70 mensen opgepakt. Grotendeels lokale bevolking plus wat Spanjaarden en ons. De Nepali rijden gratis en zorgen er op hun beurt voor dat ze de weg altijd vrijhouden en problemen oplossen als die er zijn. Win-win. Wij gedenken gedurende de rit alle slachtoffers van de laatste busongelukken en maken zelf ook paar benauwende momenten mee. Toch is het hier veiliger dan de weg van Chitwan naar Kathmandu waar gisterennacht het dodelijke ongeluk gebeurde. De weg is daar beter, dus rijden ze sneller, zijn er meer gevaarlijke inhaalmanoeuvres en daarbij komt dat de ongelukken meestal in de avond/nacht gebeuren. Wij worden gelukkig na 2u durende busrit en 1u jeep veilig weer naar hotel in Pokhara gereden en sluiten tracking succesvol af met lekker etentje met Westers voedsel 😉. De kleintjes liepen als kievieten!

We zijn weer terug in een stad 😢, ff wennen....

Geschreven door Yvonne.op.pad