Vandaag vroeg op! Half 8 al in de taxi op weg naar Pastupatinath, het uitgestrekte tempelcomplex 5 km ten oosten van het centrum van Kathmandu. Pastupatinath geldt in Zuid -Azië als een van de heiligste verblijfplaatsen van Shiva. Shiva is zowel de Verwoester als de Schepper, het einde van het oude én het begin van het nieuwe. We hebben ontzettend veel geluk, omdat vandaag ook het Teej-feest is (1x per jaar, de derde dag na volle maan in augustus). Dit is het kleurrijkste vrouwenfeest van Nepal. De grote hoeveelheden vrouwen, ook afgereisd uit India hiervoor, vieren dagenlang feest met een etmaal vasten, een ritueel bad en veel dansen en zingen. Allemaal uitgedost in hun mooiste gewaden en volgehangen met sieraden staan ze urenlang in de rij om te tempel te mogen betreden. Ze brengen offers aan hun echtgenoten en hun zonden worden weggewassen. Ook bidden ze voor vruchtbaarheid en een goede relatie met hun partner.

Een vriendelijke lach naar de politiemannen van onze zijde zorgt er voor dat wij niet in de rij hoeven. Een beetje schuldig voel ik me daar wel over. Het is onderdeel van hun gebedsoefening zullen we maar zeggen 😊.

Wij mogen als niet-hindoes het gebied van de hoofdtempels niet betreden, maar vanaf bepaalde plekken kunnen we wel zeker een blik werpen op de bedrijvigheid, want we zijn ook op de plek waar openbare crematies plaatsvinden. Aan de oevers van de rivier Bagmati liggen de crematie-ghats. Er is altijd wel een lijkverbranding gaande. Naderhand wordt de as uitgestrooid in de rivier, die ondanks dat het water is vervuild als gewijd wordt beschouwd omdat hij uitmondt in de heilige Ganges. Wij wonen de rituelen bij van een crematie van een vader met 5 zonen. Aangrijpend! Te veel om daar hier allemaal over uit te wijden.

De Nepalese TV pikte ons als een van de weinige toeristen er wel uit om geïnterviewd te worden over onze gevoelens over het feest van de vrouwen en de crematies. Diederik en ik lieten ons interviewen. Ook een bijzondere ervaring.

Net als het opstootje dat onstond bij het wassen van een lijk waar bloemen en een ketting met geld opgelegd werden en er vervolgens een lijmsnuiver opdook om het geld te pakken. Paar mannen pakten de jongen hard aan en duwden hem uiteindelijk voor het oog van velen in de rivier.

Ook de ten dode opgeschreven bedelaars met open wonden met ongedierte en vaak melaats blijven in je geheugen gegrift. Aan de ene kant de vriendelijkheid van de Nepalesen en aan de andere kant het kastensysteem waarin de laagsten kansloos zijn. Dat geeft dubbele gevoelens en houdt ons bezig.

De jongsten worden uiteraard goed begeleid op deze dag. De oudsten kinderen maken gemakkelijk contact met Nepalese of Indische tieners en oefenen hun Engelse taal. #fijn

De enorme devotie van de vrouwen en de lijkverbrandingen. Een bijzondere dag. Duizelingwekkend!

ps: Helaas weer veel doden in Nepal vandaag door busongeluk aan oostzijde van hoofdstad in berggebied. 2 uur rijden van ons vandaan. Dit lezen of horen jullie op het nieuws. Wij gaan morgen dus niet met een bus naar Bhaktapur (16 km ten oosten van Kathmandu), maar met een chauffeur van ons huidige hotel met een privé taxibusje. No worries!

Geschreven door Yvonne.op.pad