Vrijdagavond 19 april zaten we op de boot van Bari naar Patras, een nachtreis van 16 uur. Voor het eerst met een Ferry zo lang op het water, het was een uitdaging, maar het is uitstekend gegaan. ‘s Avonds buffet aan boord en verschillende potjes canasta, de klok weer een uur verder zetten en om half twaalf naar bed in de eigen camper. We sliepen als een blok, tot we om 05.00 uur wakker werden gewekt door een schelle megafonische stem die in vier talen iets vertelde wat leek op ‘evacuation ’. De schrik zat er even in, wel snel in de kleren en buiten aan de reling afwachten wat er nu aan de hand was, maar het bleek dat de betrokken dame iets uitkraaide van ‘destination’, hetgeen inhield dat we een tussenstop gingen maken in Igoemenitsa. Het vroeg opstaan met zicht op Griekenland werd wel beloond met mooie fotomomenten.
Om 13.30 uur waren we in Patras en na een korte rit van 53 kilometer kwamen we op de camping in Akratas, waar we drie dagen zullen verblijven.
Na een heerlijke nachtrust zondag-wasdag, want na een week was de waszak goed gevuld. Gelukkig heel zonnig, 22 graden, dus snel weer droog! Verder een beetje een luie dag na de reisdagen en er werd zelfs door enkelen van ons gezwommen in de golf van Korinthie, op 75 meter van de camping.
Maandag op de fiets naar Diakopto, een kustplaatsje op 15 kilometer van de camping. De bedoeling was om van daaruit een bijzondere treinreis te maken met een smalspoortreintje door de bergen, maar, dat wisten we al, die reed nog niet om bureaucratische redenen. Dat was wel heel jammer. Een andere optie was om van daaruit een taxi te nemen naar een bergdorpje en dan wandelend terug, maar een aardige Nederlandse campingbuurman had ons al gewaarschuwd dat dit toch wel een tocht van vierenhalf uur zou zijn. Dus deden we dit toch ook maar niet. Na het dorp bewandeld te hebben op de terugweg langs een cave, waar we net op tijd waren voor een korte rondleiding (om drie uur ging het pand dicht) en de aankoop van een heerlijke voorgeproefde witte Griekse wijn.
Na nog wat boodschappen gedaan te hebben, ‘s avonds uiteten op de camping, op naar de dag van morgen.
Overigens, Griekenland staat ook bekend om zijn vele zwerfkatten, je komt ze overal tegen.
Na een nacht van getik op de camper, was het wakker worden met een camper die volledig van kleur was veranderd, namelijk Saharazand-kleurig. Voorlopig alleen maar even de voorruit wassen, want we gaan reizen naar Olympia, een tocht van ongeveer 138 kilometer door prachtige natuur. Maar daar hebben we weinig van kunnen genieten, we reden dwars door de wolken, soms maar 20 meter zicht. Dat was heel jammer. Rond het middaguur waren we in Kalavitra waar we de camper hebben gestald en een rondje stad hebben gelopen. Vooral de orthodoxe kerk was prachtig, maar het meest imposant was het momument voor de 700 mannelijke inwoners die in december 1943 als vergeldingsactie van de Duitsers gefusilleerd werden. Zeer indrukwekkend.
Na de lunchpauze in de camper vervolgde we onze weg dwars door het gebergte, met een door Googlemaps verkeerd aangewezen afslag, waardoor we echt vast kwamen te zitten in een dorp na een behoorlijk slechte weg gevolgd te hebben. Dankzij een behulpzame Griek werden we terugverwezen en konden we onze weg vervolgen om om 17.00 uur aan te komen op camping Diana in Olympia. Gevolg van de rit: een zeer vieze camper, maar dat komt wel weer goed.
En dat hebben we vanmorgen gedaan, onder een heerlijk zonnetje de camper goed afspoelen. Voorlopig kan ie er weer tegen.
Vandaag onze eerste echte geschiedkundige belevenis, de archeologische opgravingen van de oppergod van de Griekse goden, Zeus. Olympia, de geboorteplaats van de Olympische spelen. We kennen o.a. de opgravingen bij St.Rémy de Provence, maar dit was wel zeer overweldigend! Er is ontzettend veel opgegraven en vooral de enorme beelden die gevonden zijn in de tempel van Zeus zijn overweldigend.
Alles bij elkaar een fantastische dag, die we afsloten op de camping met een potje canasta en een zelfgemaakte maaltijd.
Morgen weer op pad.

Geschreven door WijWonenWeerEensErgensAnders