Derde reisverslag vanuit Sint Maarten,
Donderdag 16 mei treffen we bij het ontbijt wederom de 2 Nederlandse ambtenaren van Financiën en die hebben gisteren een zware dag gehad. De boodschap die ze moesten brengen werd niet goed ontvangen. We kletsen nog wat en dan checken we uit. We worden klokslag 9.15 uur opgehaald door chauffeur Lenaldo die ons gisteren heeft rondgereden en hij vertelt eveneens over de bijeenkomst van Financiën. We houden ons op de vlakte want we hebben het verhaal al gehoord bij het ontbijt. De vlucht is met een half uur vertraagd en als we aankomen op Sint Maarten is er geen shuttle die ons naar het verhuurbedrijf zal brengen. Een aardige chauffeur van een ander verhuurbedrijf belt met de firma, maar ze nemen de telefoon niet op. Hij pakt onze koffers en zegt ik breng jullie wel. Als we de auto hebben rijden we richting Grand Case waar we de komende 12 nachten gaan verblijven. We rijden 1 keer fout, omdat we een zijstraat over het hoofd hebben gezien, maar verder gaat het in 1 keer goed. We bellen aan bij het hek en dan komt Julia ons ophalen en leidt ons rond op het resort. We zijn de komende week helemaal alleen op het resort en dat is best lekker. De eigenaren zitten momenteel in Ierland en een bevriend stel regelt de ontvangst en vertrek van de gasten en het schoonmaken van het zwembad. We hebben een huisje met een woonkamer, slaapkamer, een badkamer in de open lucht en een buitenkeuken. Daarnaast hebben we een zitgedeelte buiten met bankstel, eethoek en ligbedjes en een jacuzzi. Nu er geen andere gasten zijn hebben we zelfs een privézwembad. Wij gaan ons hier wel vermaken. We settellen ons en gaan op pad om boodschappen te doen voor de komende dagen Niet ver van ons huisje is een grote supermarkt in een winkelcentrum. We beperken ons tot de supermarkt en als we terug zijn bij ons huisje bergen we snel de boodschappen op en gaan lekker zwemmen. We laten ons opdrogen in de zon tot de vliegen weer actief worden. We zijn de afgelopen dagen al lek gestoken door de vliegen, dat is het nadeel hier. Dat probleem hebben we eerder nog niet gehad op de Cariben, dat schijnt zich sinds het begin dit jaar zich voor te doen. De avond brengen we noodgedwongen binnen door waar we door de airco minder last van de vliegen hebben.
Vrijdag 17 mei worden we rond 7.30 uur wakker. We zijn vannacht wakker geweest doordat er een beest over Ton zijn been liep. Het was een soort van duizendpoot. Die zagen we gisteren ook in de buitenkeuken lopen toen Julia ons rondleidde en zei vertelde ons dat die gemeen kunnen steken. We hebben hem dood gemaakt en eerst eens goed gekeken of er niet nog meer van dit soort dieren zaten, maar dat was niet het geval en konden we weer rustig verder slapen. Als we wakker worden gaan we eerst lekker zwemmen en laten we ons onder het genot van een boterham met ham en kaas lekker opdrogen in de zon. Na het ontbijt maken we ons klaar voor een rondje om het eiland. We gaan eerst naar de berg Pic Paradis waar we met de auto naar boven gaan, maar dit is geen succes. We hebben een te lichte motor en de auto heeft er veel moeite mee. Als de weg ook nog eens heel slecht en smal wordt houden we het voor gezien en keren we weer om. We hebben hier wel mooi uitzicht op Marigot, de hoofdstad van het Franse gedeelte Saint Martin. Het is op Sint Maarten erg druk op de weg en het rijdt niet fijn. We rijden richting luchthaven. Onderweg hier naar toe komen we langs hele mooie stranden maar helaas mogen we hier niet naar toe, want dat is een afgesloten terrein voor allemaal luxe vakantiehuizen. Op Curaçao heb je dat ook wel, maar dan mag je wel naar het strand toe of naar de restaurantjes. Hier mag dat helaas niet. (later hoorden we dat ze je niet kunnen weigeren want alle stranden zijn openbaar) We rijden verder richting het strand waar alle vliegtuigen vlak overheen komen. We kunnen de auto kwijt op een parkeerterrein en gaan naar een strandtentje waar je mooi zicht hebt op het strand en de landingsbaan. We bestellen wat te drinken en dan komt het eerste kleine vliegtuig al over. Het is intussen 12.00 uur en rond 13.30 uur land er een KLM vliegtuig en we besluiten hier te gaan lunchen. We hebben een mooi plekje aan de buitenrand van het tentje en daardoor een heel goed uitzicht. Het is wel heel leuk om te zien hoe laag de vliegtuigen hier over vliegen. We zien meerdere kleine en grotere vliegtuigen overkomen. We hebben de lunch net op als het KLM toestel komt en dat wachten we natuurlijk nog even af, zodat we dat kunnen filmen. Het gaat zo snel dat de foto’s van ons beide zijn mislukt. Gelukkig zijn die van andere maatschappijen wel gelukt. Als we afgerekend hebben gaan we verder. De route die we wilden nemen lijkt geen succes want het verkeer staat helemaal vast. Het is wederom erg warm en het is erg druk in het verkeer. We kijken elkaar aan en besluiten terug te gaan naar ons huisje. De rest van de middag brengen we door in en rond het zwembad. De avond brengen we door de vliegen helaas weer binnen door en ik schrijf mijn dagboekje terwijl Ton de krant op zijn telefoon zit te lezen. Dan leest hij dat er een sinkhole is ontstaan in de buurt van de haven, waar wij vanmiddag langs wilden rijden. Gelukkig zijn we terug gegaan anders hadden we heel lang vastgestaan.
Zaterdag 18 mei besluiten we even een kijkje te gaan nemen bij een dorp verder, Orient Bay. Voor we het weten zijn we er al voorbij en er zijn ook bijna nergens bordjes zodat je weet waar je af moet slaan. We rijden maar door en komen bij een leuk uitzichtpunt waar we even stoppen. Dan rijden we terug en wederom rijden we te ver en zijn we al weer vlak bij ons huisje. Dan maar naar de supermarkt, want we hebben niet veel brood meer en het is morgen en maandag Pinksteren en dan zijn hier de winkels waarschijnlijk gesloten. We gaan ook even een kijkje nemen bij het winkelcentrum, maar dat stelt niet veel voor. Er zit wel een luxe bakkerij, waar we even koffie met een gebakje nemen. We gaan terug naar ons huisje en blijven de rest van de dag bij het zwembad en verkleuren meer dan we denken. Het was een heerlijke relaxte dag.
Zondag 19 mei hebben we een excursie geboekt. We gaan vanochtend met de Sky Explorer (een stoeltjeslift) naar de top van Sentry Hill. We gaan op tijd op pad, omdat we niet weten hoe druk het op de weg en we weten ook niet exact waar we moeten zijn. Nu zit natuurlijk alles mee en zijn we al na een kwartier rijden bij de plek waar we moeten zijn. Als we uitgestapt zijn lijkt het net of we een lekke band hebben en Ton loopt even terug en wil de auto iets verplaatsen, maar hij doet helemaal niets meer. We proberen van alles, maar hij wil niet starten en Ton kan niet eens de rem indrukken. We bellen met het verhuurbedrijf, maar krijgen geen gehoord. Er staan 3 nummers op het papier en bij geen van de nummers krijgen we contact. Een vriendelijke jongen belt voor ons en krijgt een antwoordapparaat. We besluiten maar eerst met de lift naar boven te gaan en dat duurt bijna een half uur en we moeten bovenaan de berg ook nog een keer overstappen. We drinken boven wat en genieten van het uitzicht. Het is vandaag een beetje wisselvallig qua weer, want het is wat bewolkt af en toe en we zien in de verte een donkere lucht aankomen. We besluiten naar beneden te gaan en als we net overgestapt zijn op het laatste gedeelte begint het te regenen en als we benden komen zijn we kletsnat. We kopen 2 T-shirts zodat we iets droogs aan kunnen trekken, maar mijn korte broek kun je gewoon uitwringen zo nat is die, maar die hebben ze helaas niet in het winkeltje. Terwijl ik nog even wacht voor de regen loopt Ton naar de auto om te kijken of die weer wil starten en gelukkig is dat het geval. We hebben geen zin om te gaan lunchen bij het restaurant met onze natte broeken en besluiten terug te gaan naar ons huisje. De zon schijnt intussen weer. We rijden nog even langs de jachthaven waar we morgen met een boot op excursie gaan. Nu weten we tenminste waar we morgen moeten zijn. We stoppen nog even bij een grote Carrefour om nog wat voor de lunch te kopen en rijden dan terug. De rest van de dag doen we niets anders dan lekker relaxen.
Maandag 20 mei gaan wederom op excursie Vandaag gaan we met een boot om het eiland en naar verschillende eilandjes om te snorkelen. We worden in de jachthaven opgehaald en dan varen we naar de eerste stop bij Long bay. Vlak voor we vertrekken krijgen we al een eerst drankje en die zijn de rest van de dag gratis en je mag zoveel halen als je wilt. Er zijn in totaal 23 mensen aan boord, waarvan 3 Nederlanders, wij en Alana een makelaar uit Amsterdam. Ton gaat even kijken of er wat te zien is, maar er is weinig te zien onder water. Ik blijft daarom aan boord deze ronde. We blijven ongeveer 45 minuten hier en dan gaan we naar Tintamare. Hier zitten de schildpadden en roggen en gelukkig zien we die ook. We blijven hier 1½ uur. Nadat iedereen uitgebreid naar de schilpadden heeft gekeken, sommigen op de mat achter de boot lagen of gingen peddelen op een supboard, was het tijd voor de lunch. Er werd een heerlijke lunch geserveerd bestaande uit een pastasalade, gegrilde garnalen, gegrilde kip en gegrild brood en voor Ton speciaal een salade zonder komkommer. Na de lunch varen we verder naar het eilandje Pinel vlak voor de kust van Saint Martin, het Franse gedeelte van het eiland. Hier kan iedereen die dat wil even aan land voor de vele leguanen die hier rondlopen of naar de souvenirshop, maar wij blijven lekker in het water. Na circa 45 minuten verlaten we Pinel en varen in een keer terug naar Philipsburg waar een vijftal gasten van een cruiseschip weer aan wal gaan, want hun boot vertrekt over 1 uur. Wij gaan naar de laatste stop bij Little Bay. Hier logeert het Koninklijk paar in het Divi resort als ze op Sint Maarten zijn. Wij gaan het water weer in omdat hier aan de ene kant van de boot een wrak van een helikopter ligt en aan de andere kant ligt een beeldentuin onder water. Als we allemaal weer aan boord zijn is er fruit en dan gaan we terug naar de jachthaven. Het was een hele leuke dag waar we enorm van hebben genoten. We zijn rond 18.00 uur terug bij ons huisje en gaan eerst douchen om het zoute water van ons af te spoelen. De rest van de dag doen we het rustig aan.
Dinsdag 21 mei doen we het lekker rustig aan. We rijden even naar een dorp verderop waar een goed restaurant zit die we alvast willen reserveren voor zaterdag. We rijden verder naar Coco beach waar we wat foto’s nemen van het strand en de eilanden Tintamare en Pinel waar we gisteren zijn geweest. We rijden verder naar Oyster pond. Van hieruit hebben we een heel goed zicht op Saint Barth. Het is erg warm en we besluiten terug te gaan naar het huisje en daar nog even te gaan zwemmen. Onderweg komen we langs een van de meerdere grensovergangen op Sint Maarten. Het was weer een heerlijke dag.

Geschreven door Ton-en-ina.op.pad