Aan alle mooie dingen komt een eind, ook aan deze.
Na 6 dagen zouden we afscheid nemen van Hoan, onze gids en zijn chauffeur. Vanuit het meest westelijke deel reizen we vandaag in oostelijke richting naar Hoi An. De afgelopen dagen zag ik al hoe warm er het wel is: 36°c met een zeer lichte zeebries.
Naarmate we meer en meer vanuit het jungle gebergte afdaalden, hoe heter het werd en hoe meer we ontzagen om telkens het busje uit te stappen om iets te gaan bekijken. Wat Is er vandaag de revue gepasseerd?

Adembenemende landschappen, wierookmakers, houtbewerkers van 14 jaar, rijstpannekoekenmakers, ananasplantages, een openlucht museum met achtergelaten legervoertuigen, check fruit geproefd en ga zomaar door. Hoogtepunt van de dag is het bezoek aan mijn geboortedorp. Vooral Emma en Adèle waren benieuwd hoe dit dorpje eruit zou zien. Het dorp bevindt zich in de heuvels van Hoi An, volgezaaid aan oorlogsmonumenten. Typisch Vietnamees met een al na vijf jaar, verkommerd en statisch gemeentehuis. Er Is echt niets te zien en er zijn ook geen concrete herinneringen ...
We zijn er dan ook niet lang gebleven maar iedereen was toch blij om toch een indruk mee te kunnen nemen.

Goed, nu 3 dagen chillen in Hoi An: dagje strand, kostuum laten maken, kuuroord, fietsen, zwembad, lezen, lachen, ...
Als er iets blogwaardig gebeurt in de volgende uren en dagen, dan laten we jullie dit zeker weten. Maar als je niks hoort, no worries ...
En oh ja, echt tof om jullie fijne reacties te kunnen lezen en jullie meeleven.

Geschreven door Rudy.tom