Ondanks dat het hotel langs een drukke weg lag, was het toch heel stil en hebben we goed geslapen. En er stond ons een heerlijk ontbijtje te wachten. Normaliter is het in Frankrijk erg karig, maar hier was het erg goed. We konden zelfs ons eigen eitje bakken! We lieten het ons goed smaken en bij het uitchecken kregen we voor Pip zelfs een lekker hondensnackje mee! Echt super lief. Vandaag richting Clermont Ferrand. Het ging allemaal zeer voorspoedig, het was droog en niet druk op de weg. Onderweg was het op een gegeven moment wel heel erg mistig, dus dat was weer billen knijpen! Ik heb het er dan niet zo op eerlijk gezegd! Uiteindelijk ging de mist over in regen, maar dat was minder erg.
We hadden via de ANWB een soort van tolkastje gekocht, dat moest je achter je voorruit plakken en dan kon je zo bij de tolpoortjes doorrijden. Super handig natuurlijk, dan hoef je niet te klooien met losgeld! Maar ook dat vonden we wel weer spannend, want we hadden in Zweden al eens het nodige meegemaakt met slagbomen en poortjes! Afijn, de tolweg op, door de poortjes en wonderwel ging de slagboom zonder problemen open, dus we waren zeer opgelucht. Onderweg voor de zekerheid ook nog even getankt😅😅. Rond half 4 kwamen we bij we dachten, ons vakantiehuisje waar we 3 nachten zouden verblijven. Via de mail hadden we aanwijzingen gekregen, we moesten via een trap omhoog tegenover een oud hotel. Achter het luik van het raam zou de sleutel hangen. Wij via een trap omhoog, kwamen in een tuin terecht, er stond een huisje, deur was op slot, er waren geen luiken...wij rammelen aan de deur, roepen....geen mens! Rondom in de tuin gekeken..niks te zien...weer een keer bij het huisje gekeken, komt er een stokoude man naar buiten, had, aan zijn haren te zien, net zijn middagdutje gehad.... Mais non, c'est n'est pas la maison de vacance! Zij hadden helemaal geen vakantiehuisje! Dat was een eind verderop! Dus, die hond weer in de auto en de eigenaar van het huisje gebeld. Hij legde ons uit dat we nog een stukje verder door moesten. Uiteindelijk, na veel vijven en zessen kwamen we dan eindelijk aan. Het was een hele stijle, gladde trap zonder leuning naar boven.Pip gleed er over uit en toen kwam er tot overmaat van ramp ook nog een kat tevoorschijn, waar Pip achteraan wilde gaan!! Paniek alom, we braken bijna onze nek op de trap! Boven aangekomen stond het huisje....wij naar binnen....het was super klein, veel spinnenwebben en schimmel tegen de muren!!!! Maar het uitzicht was prachtig en het zonnetje scheen volop! Pip eten gegeven en wij naar het dorpje om een paar boodschapjes te doen. Onderweg hebben we besloten dat we hier in plaats van 3 nachten, alleen vanavond blijven slapen en morgen verder gaan naar het hotel in Mimizan. Het hotel gebeld en dat was geen probleem. De eigenaar van het huisje gebeld en gezegd dat het voor ons geen doen was om met de hond, de zware koffers en tassen via de trap naar boven te moeten gaan. Je kon er niet met de auto komen, dus morgen zijn we er weg van! Toch nog buiten, onder het genot van een biertje, lekker van het zonnetje genoten en daarna een hapje gegeten en een potje gekaart. Bleek dat de stoel waar Henk op zat, het bijna te begeven, hij moest hem telkens in elkaar duwen! Hij was drukker met de stoel in de weer dan met het kaarten, dat is de reden dat ik heb gewonnen, denk ik! Toen naar ons bed...ook dit was weer een uitdaging! We moesten ook weer via een heel klein stijl trapje naar boven!! We konden gelukkig een emmer vinden zodat Henk, als ie hoge nood krijgt vannacht, met een gerust hart zijn plasje kan doen, zonder dat ie bang hoeft te zijn dat ie van het trapje af dondert!!!
Ik zeg voor vandaag: bonne nuit!!!

Geschreven door Reishenkenineke