Hoe stil kan stil zijn.....oorverdovend stil was het 's-nachts op deze camping. Echt zò fijn! Het is wel heel erg vroeg licht, rond een uur of 3 begonnen de vogeltjes al te fluiten...
Vanochtend opgestaan en ik voelde me gelukkig weer wat beter. Die Noorse paracet(nee, is niet verkeerd geschreven...dit is Noors 😂) werkt super goed!
Na onze gebruikelijke ochtendrituelen gingen we weer op pad. We hadden een trip van 287 km voor de boeg. We hadden dezelfde camping uitgekozen als waar we in het begin van onze reis naar toe waren gegaan, de camping in Trøgstad. Dit is dan onze laatste camping in Noorwegen, daarna gaan we door naar Zweden.Het zou een lange rit worden, een gemiddelde snelheid van 60 km per uur, maar het was een hele gezellige rit. Onderweg bij de eerste de beste winkel boodschappen gedaan, de inwendige mens moet goed verzorgd worden, niet dan?
We waren nog maar net vertrokken of er liep een moederschaap (een ooi) met haar jongen, midden op de weg. Een man die ons in zijn auto tegemoet kwam, stopte zomaar en joeg de beestjes naar de bermkant, blijkbaar zijn ze dat hier zo gewend...
Rond een uur of 12 kregen we wel trek in een boterham, maar, alsof de duvel er mee speelde, geen rustplek te bekennen!! Uiteindelijk kwamen we toch bij een hele mooie plek terecht. Pip kon lekker naar buiten om haar poten te strekken en we hebben lekkere bammetjes gegeten en een bakkie koffie gedronken. En daar gingen we weer. Het was een heel gezellige rit en we werden hoe langer hoe meliger! We kwamen hele rare plaatsnamen tegen, waar we natuurlijk vanalles over gingen verzinnen. Plaatsje Kjul.....natuurlijk...wat een flauwekjul!!!
Na een heleboel meligheid kwamen we dan eindelijk op de camping aan. Hier was het wel een stuk warmer als waar we vandaan kwamen. We hebben een lekker biertje gedronken en zijn Pip uit gaan laten. Na ons avondmaaltje hebben we nog lekker even buiten gezeten en...natuurlijk...een bakkie koffie.....
Vandaag is het trouwens de langste dag....maar of dat ook voor ons zal gelden, dat betwijfel ik🙈🙈.
We hebben nog een poos met onze verrekijker naar de bosrand zitten turen in de hoop een glimp op te vangen van elanden…maar helaas….de enige eland die we hebben gezien was op het verkeersbord langs de weg!
We zijn naar binnen gegaan en hebben scrabble gespeeld. En Henk was weer de overtuigende winnaar!
De langste dag vandaag…nee…voor ons niet….we hebben de zonsondergang hier weer niet gezien….

Geschreven door Reishenkenineke