Vandaag lekker doen waar je zin in had. We hoefden niet te reizen en konden de stad in of in het hotel blijven bij het zwembad. Ik had vannacht heerlijk geslapen in een lekkere bed. Viel als een blok in slaap. Hoorde niet eens het gezang van de Moskee waar iedereen wakker van werd! Kan je na gaan!
08.00 uur opgestaan en mijn zwembroek aangetrokken en ging zwemmen. Even een half uurtje zwemmen voordat we gingen ontbijten. Randy lag al in het water en Astrid wilde er net in. Heerlijk zo. Uit je bed in het zwembad.
08.30 uur weer naar de kamer om te douchen want we ontbeten gezamenlijk om 09.00 uur.
Na het ontbijt overlegden we wie wat ging ondernemen. Peggy en Henk gingen hun eigen gang. Reggy, Jeany, Randy en Astrid gingen lekker naar de pedicure en daarna winkelen. De kids, Heru en Sylvia en ik gingen naar het strand.
We namen allen de becak. Heru regelde dat voor ons. Hij ging op het laatst toch mee met ons. De eerste 7 becak waren voor ons. We werden gefietst door de stad naar het strand. Een hele stoet, veel bekijks en veel commentaar. We kwamen eerst bij de haven aan en stappen af. De becak bleven tot we weer naar huis wilden. We kijken wat rond en maken foto"s. Zien we aan de overkant een grote eiland. Blijkt dat al Bali te zijn. Zo dichtbij.
Morgen zijn we aan de overkant.

We lopen verder naar het strand. Het is een zwarte strand. Dit komt door de vulkaan. Het is er zwaar bevuild. Zwemmen gingen we zo wie zo niet doen. De dames mochten niet in bikini op het strand. Wel bedekt. Foto's gemaakt op het strand en kennis gemaakt met een local die eerst vroeg of we met hem mee wilde naar de koffieplantage om te zien hoe het geroosterd en bereid werd. Later kwam hij ons weer tegemoet op het strand met als smoes dat hij zijn Engels wilde verbeteren. Er werden grapjes over en weer gemaakt. Toen vroeg hij of we dan met hem mee gingen naar een schoner strand waar er een opvang was voor schildpadden. Gaven we met z'n allen aan niet te willen. Maar toen Heru aangaf om toch naar die strand te gaan gaven we aan het wel te willen. De local keek toen raar op en wij moesten allemaal lachen. We zijn nog even op het strand gebleven en Heru ging onderhandelen met de Becak mannen. Hij gaf aan dat we voor Rp 50.000 per persoon naar de andere strand wilden. Zijn we een half uur onderweg. De becak mannen wilden het niet doen. Ze vroegen Rp 100.000 per persoon. Heru vond dat te duur en gaf aan dat we dat niet gingen doen. Hij stelde voor dat we terug gingen naar ons hotel en daar de bus pakken naar het strand. Zo gezegd zo gedaan! Het was 10 minuten rijden vanuit het hotel met de bus. Het was inderdaad een schoner strand en er was ook een schildpadden opvang. Het was even leuk om daar te zijn maar niks bijzonders. Gauw maar weer naar het hotel kunnen we weer andere dingen doen. Zoals de zwemmen in het hotel en wij wilden nog naar de Mall. Naar Roxy.
Bij het hotel weer een becak besteld om naar Roxy tegaan. Met z'n tweeën in een becak. Gezellig! De becak man moest aan de bak omdat we een heuveltje hadden maar kreeg daarvoor een goeie fooi. En de de terug weg is het alleen afdalen.
In de Roxy kon Sylvia haar hart weer ophalen. Veel mooie sarongs voor weinig geld. En nog een leuk bloesje.
Terug gekomen in het hotel snel gegeten want we wilden nog naar de pedicure. Dus weer een becak besteld. Dit keer was het een man met een oude becak met een fietsenrek in zijn mond en hij lachte ondeugend. Hij vroeg waar we heen wilden. We gaven hem het kaartje maar hij kon niet lezen dus vroeg hij het aan twee jongens die langs kwamen. Die wisten het ook niet. Dit keer liep hij terug waar locals zaten en kwam hij terug met een grote glimlach. Hij wist het. Hij gaf aan om in te stappen maar eerst vroeg ik wat het moest kosten. Hij noemde een bedrag en ik dacht afzetter. Syl gaf aan dat het wel goed was. Die man schik en bracht ons naar de pedicure. Onderweg weer veel bekijks en commentaar. Helaas was er niet genoeg tijd om een behandeling te doen bij de pedicure omdat ze om 17.00 uur al dicht gingen. En wij iets over half vijf binnen stapte. De becak man vroeg waarom we al weer terug waren. Toen we zeiden dat ze om 17.00 uur dicht gingen wilde hij naar de winkel gaan om verhaal te halen. We gaven aan dat het niet hoefde. Gelukkig kwam hij weer terug en bracht ons naar het hotel. In het hotel lagen de Kids met Heru lekker bij het zwembad een spelletje te doen.

Geschreven door Raoul.op.reis