Lieve mensen,


Dit is 'm dan, mijn eerste update van hopelijk nog velen die mogen volgen. Met nog minder dan twee weken te gaan heb ik eigenlijk alle zaken wel op orde. Nog slechts een paar kleine aankopen die ik allen bij de Action verwacht te vinden (wat een topwinkel is dat! Eigenlijk had ik me voor deze reis moeten laten sponsoren door hen, iets met onbeperkt poncho's en zonnebrand voor mijn reis of zo), het regelen van zaken die pas op het laatste moment kunnen zoals uitschrijven uit de gemeente en het gedag zeggen van collega's. Oh ja, en hele leuke cadeautjes ontvangen! Iedereen bij deze nog maar een keer bedankt, betere cadeaus had ik niet kunnen wensen.

Veel mensen verwachten dat ik het nu toch wel spannend begin te vinden. "Het komt nu wel echt dichtbij hè?" en "spannend, of niet?" zijn met stip de meest gehoorde uitspraken van de afgelopen paar weken. Maar eerlijk, het wil nog niet echt landen. Ondanks dat het nog maar krap veertien dagen zijn die me scheiden van toch wel de grootste onderneming uit mijn leven tot nu toe. Het is ook raar om te beseffen dat je misschien wel een jaar van huis bent. Hoe lang is een jaar precies? De uitspraak die Joeri van het weekend deed is toch wel in mijn hoofd blijven spoken. "Een jaar, weet je hoe lang dat is?! Een jaar geleden was Dion nog niet eens naar Curaçao vertrokken!". Als je het zo ziet is een jaar inderdaad lang. Maar daarentegen, als ik mij bedenk wat ik een jaar geleden aan het doen was, dan lijkt het nog maar zo kort geleden. Op dat moment begon ik precies aan het laatste deel van mijn studie. Aan het eind van dat half jaar, ergens eind maart (iets met vertraging op studievertraging), begonnen de voorbereidingen. Ik weet nog dat het toen als een ver-van-mijn-bed-show voelde, en ik ondanks dat ik veel zin had in dit nieuwe avontuur, maar weinig motivatie kon vinden om plannen te vormen. Veel meer dan wat ongecoördineerd inspiratie op doen was het niet. Er moet ook nog ergens een verdwaald Excel bestandje op de C-schijf dwalen met wat globale kosten, maar veel verder dan het vliegticket, visum en kosten voor eten en drinken ben ik nooit gekomen. Uiteindelijk ligt er toch een vrij concreet plan, en zijn de essentiële zaken rond. Nuttig besteed half jaar zeg ik!

Voor degene die het plan nog niet mee hebben gekregen is het misschien wel zo leuk om te vertellen wat het plan is het komende jaar. Achttien september om 13:10 uur vlieg ik vanaf Schiphol met een tussenstop naar Sydney. Ik zal onderweg stoppen in Hong Kong, waar ik heel blij mee ben. Van de meest logische tussenstops leek mij dit toch wel de gaafste. China heeft mij ook altijd wel getrokken, dus ik ben benieuwd naar de gigantische wolkenkrabbers, de eettentjes op straat en het gekrioel van mensen in deze gigantische metropool. Genoeg tijd om de stad uit te kammen, aangezien ik 7 uur in de morgen land en om 12 uur 's nachts weer door zal vliegen. Een lange dag, maar dat zal me mooi vermoeien zodat ik hopelijk het tweede gedeelte van de vlucht kan slapen. Dat gaat ook nog wel een dingetje worden; lange reizen en Martijn zijn geen goede vrienden. Slapen doe ik haast nooit, en ik raak nog geïrriteerd van een zucht aan de andere kant van wat tot nu toe vaak een bus was. Maar goed.. dan maar oordopjes in, "Homeland" op zetten en lekker onderuit zakken. Volgens mijn vliegticket zou ik zo'n 9 uur later moeten landen op Kingsford Smith International Airport te Sydney, alwaar ik met een shuttleservice naar het beachhostel wordt gebracht op 40 minuten rijden ten noorden van het centrum. En aan beachhostel is niks overdreven, het hostel ligt letterlijk aan het strand. Ik zeg zwembroekie aan en gelijk een duik in de zee! De drie dagen die dan volgen overnacht ik sowieso ik hetzelfde hostel, en zal ik vanuit de organisatie waar ik het vliegticket geboekt heb de nodige informatie krijgen en een dagje gaan surfen. Sounds like a great start to me!

Na die drie dagen staat eigenlijk nog niks vast, maar uiteraard, neurotisch als ik kan zijn, heb ik al wel wat plannen voor mezelf gemaakt. Logischerwijs wil ik zo veel mogelijk van Sydney zien, dus grote kans dat ik nog een paar dagen tot misschien wel een ruime week blijf. Afhankelijk van ontmoette mensen en het hostel zal ik misschien verkassen naar een hostel dichter in het centrum, of misschien wel crashen bij een AirBnB. Gewoon leuk bij mensen thuis, allicht dat zij ook nog tips hebben wat te doen. Daarna zal ik mij per vliegtuig/bus/gehuurde auto in de richting van Melbourne begeven, en zo langzaam richting de zuidkust trekken. Van velen heb ik gehoord dat Melbourne nog leuker is dan Sydney, dus ook daar zal ik mij de nodige dagen ophouden. Wanneer ik Melbourne zat ben (of zij mij) wordt het tijd om mijn waarschijnlijk beste maatje van de tijd in Australië op te zoeken: Sam. Voor wie Sam nog niet kent, zie bijgevoegde foto. Ik zeg met klem "waarschijnlijk" omdat ik niet hoop dat Sam halverwege de trip een breakdown krijgt. But that's koffiedik looken, zoals Louis zou zeggen. Algoed, vanuit Melbourne zal ik de zuidkust af rijden, om in het westen in Perth aan te komen. Schijnt ook een geweldige stad te zijn, dus ook daar verwacht ik weer een langere tijd rond te hangen. Daarna is de westkust aan de beurt, waar veel national parks gelegen zijn. Een kleine "detour" van enkele honderden kilometers zal dan dus geen uitzondering zijn, maar dan krijg je er ook wel wat voor terug. Google maar even op "kakadu national park" en "karijini national park". De eindbestemming in Australië is Darwin in het uiterste noorden, vanwaar ik zal vliegen naar Nieuw-Zeeland. Daar is het plan vooralsnog om met een "hop-on-hop-off" bus zowel het zuider- als noorder-eiland te doorkruisen. Slechts één van beiden bezoeken is geen optie zo werd mij verteld, vooruit dan maar. Bij die busmaatschappij koop je dan een ticket die een jaar geldig is, en waarmee je onbeperkt op- en af kunt stappen. Wil je wat langer op één plek blijven? No problemo, dan pak je de volgende bus een paar dagen later.

Goed, dat was de beknopte beschrijving van mijn plannen. Nu is het alleen nog aftellen en zo veel mogelijk genieten van de tijd met familie en vrienden nu het nog kan. Vooral het weekendje weg met de jongens dat al geruime tijd gepland staat voor komend weekend, zorgt voor een grote glimlach op mijn gezicht. Ontzettend veel zin in! Ondanks dat ik nu echt niet meer kan wachten om te vertrekken, ga ik familie en vrienden echt wel missen. De vele uren die ik nu vrij te besteden heb, besteed ik voornamelijk aan het nog gauw verzamelen van tips, trucs en informatie voor de reis. Eén site heeft zijn dienst hierin al dubbel en dwars bewezen. Op backpackblog.nl kwam ik een artikel tegen over afscheid nemen. De schrijver, uiteraard een fervent backpacker, schreef in deze blog:

Dit vind ik wel een mooie gedachtegang, en maakt het voor mij ook een stukje makkelijker om het "afscheid" van vrienden en familie te relativeren. Zoals ik deze update al begon: het is een jaar. De toekomst zal uitwijzen of het een lang of kort jaar wordt.


Cheers!

Geschreven door Martijn.downunder