Vanmorgen in de tuktuk viel mijn oog ineens op een man en een vrouw die op een brommer zaten en net weg reden bij een soort van kliniek. Op zich niets bijzonders, maar ik zag dat de vrouw, die achterop zat, een baby vasthield. Ik schat in dat de baby niet ouder was dan een half jaar. Hier is het niet bijzonder dat vader en moeder op een brommertje zitten en dat één van de twee een baby vasthoudt, maar deze vrouw stak iets in de lucht. Toen we iets dichterbij kwamen zag ik dat ze een infuuszak omhoog hield. Het baby'tje was blijkbaar net ontslagen en had nog een infuus. Zoiets had ik nog niet eerder gezien en mijn mond viel eigenlijk wel een beetje open. Niet te geloven.

Op school aan de slag geweest met de kinderen die gisteren vroegen of ik hun nog één of twee keer les wilde geven. Het was erg leuk en dan te weten dat dit de groep was waar ik in het begin geen woord uit kreeg. Ik zal niet beweren dat het lachen, gieren, brullen was, maar we hebben wel een leuke les met elkaar gehad. Een les waar uiteraard veel geoefend werd op de uitspraak. Meestal wordt er erg gelachen als ze hun mond op een bepaalde manier moeten bewegen, of hun tong dubbel moeten vouwen, om de juiste klanken eruit te krijgen. Na het tweede lesuur vroeg de oudste groep of ik hun ook nog les wilde geven. Ik begin nu te begrijpen dat het vak van leraar erg stressvol kan zijn. Ik heb nu 3 klassen die alle 3 willen dat ik hun op hetzelfde moment les geef. Nu kan ik veel, maar dat kan ik niet. Ik ga proberen om morgen mijn tijd over deze 3 klassen te verdelen. 's-Middags bij een andere (jonge) klas voor de verandering maar weer eens bingo gespeeld. Het was zo'n beestenboel, het leek wel een soort van oudjaar waarop gezellig met z'n allen spelletjes worden gedaan. Uiteraard waren de winnaars weer door het dolle heen. Daarna heb ik de oudste groep hardop laten voorlezen. Het lijkt erop dat de schroom, die er in het begin was, is verdwenen, want de leerlingen lezen nu duidelijk en zonder aarzeling voor. Voor mij ontzettend handig, want zo hoor ik hun uitspraak en kan ik ze daar direct bij helpen. Halverwege de middag kwam het water met bakken uit de lucht vallen. Voor de zoveelste keer is de zandbak verdwenen en hebben we er een zwembad voor terug gekregen.

Op de terugweg zag ik zowaar weer iemand met een infuuszak lopen. Ditmaal was het een moeder die een infuuspaal met een infuuszak vooruit duwde en aan het einde van het slangetje zat een jongetje van een jaar of acht. Een beetje apart zicht om dat zo te zien in de zeer stoffige straten van Phnom Penh. Aangekomen bij het hostel stond Kimlay op mij te wachten. Hij had wat Kampot-peper (de beste peper ter wereld) voor mij bij zich en hij heeft mij bedankt voor mijn inspanningen. Morgen vertrekt hij voor een weekendje naar zijn ouders in Siem Reap en vandaar dat hij mij nu al kwam uitzwaaien. Ik heb nog wat met hem gezeten en mijn belangrijkste observaties en bevindingen met hem gedeeld. Ik betrapte mijzelf erop dat ik ook gelijk aangaf wat er volgens mij kan worden verbeterd. Ik ben benieuwd of er iets mee gedaan gaat worden. Ik hoop het wel, want dat gaat de kinderen alleen maar helpen. Ik heb 4 tips: spreek meer Engels met de leerlingen, laat ze meer hardop voorlezen, laat ze meer zelfstandig zinnen maken en lest best: keep up the good work!

Morgen de laatste dag. Ik ben benieuwd. In de pauze kwam er namelijk een klein meisje naar me toe die twee woorden tegen mij zei: tomorrow surprise. Vervolgens trokken andere kinderen haar bij mij weg en leek het alsof ze zeiden dat ze niets mocht zeggen. Dus vandaar dat ik benieuwd ben naar de dag van morgen. Ook wel om een andere reden overigens. Ik denk namelijk dat het me toch best wel een beetje zwaar zal vallen om daar morgenmiddag weg te rijden. Ik heb 4 weken met deze leraren en leerlingen intensief opgetrokken en ik realiseer mij heel goed dat ze nog heel veel hulp kunnen gebruiken. Ik heb hoop ik iets voor e kunnen doen in deze 4 weken, maar er is structureel hulp van goed Engels sprekende vrijwilligers nodig. Maar goed, het is nog geen morgenmiddag. Eerst nog maar eens lekker genieten van morgen. Want ik heb aan groep D beloofd om morgenochtend bingo te spelen, groep C beloofd om diezelfde ochtend uitspraak te oefenen en groep B beloofd om ook die morgen het verhaal van Jack and the beanstalk af te maken. En ik heb maar 2 lesuren. Ik vrees dat de middag ook lekker vol zal zitten Ik ga mij dus zeker niet vervelen

Geschreven door Marco.goovers.op.reis