Comillas - Colombres: 29 km.

Hier ben ik veiliger dan in België, wat covid betreft toch. Ik ben net de grens over gestoken en zit in Asturias, dat groen kleurt op de Europese covid-kaart. Hier in Spanje draagt men veel mondmaskers, ook in de stad, zelfs wandelaars en fietsers. In Cantabria meer dan in Baskenland. Heb in Spanje nog geen enkele keer mijn vaccinatiepas moeten tonen, in Frankrijk was dat minstens één paar keer per dag.

Door die nieuwe schoenen heb ik weer een paar blaren bij. Het is lang geleden dat het nog zo erg was. Leve mijn Meindl's.
Ik zal veel nieuw materiaal moeten kopen. Rugzak hangt met touw en spanbandjes aaneen. Linkerkousen zijn kapot, onderbroek gescheurd, regencape is gescheurd, stokken met plakband hersteld. Ik heb mijn draagtas omgedraaid en hoop dat de andere kant het nog een tijdje uithoudt voor heel de boel scheurt.
Nog drie weken, of misschien iets meer. Het zal wellicht begin november zijn eer ik mijn stokken in Muxia aan de haak kan hangen.

Na het zien van die stier heb ik vanmiddag een lekkere malse biefstuk gegeten. Hier in Colombres is er een motortreffen. Ik had me onderweg al afgevraagd waar al die motors naartoe reden. Het is ook de reden waarom de hotels en albergues vol zitten. Voor het avondeten zijn er kraampjes genoeg. Ik heb een bakje frieten met zoete mayonaise gegeten en daarna een ijsje. Mijn dagelijkse banaan en appel heb ik in de plaatselijke mercado kunnen kopen.

Geschreven door Lucs.pelgrimage