ZZW 4 á 5 oplopend naar 6


Willen we op een gunstig punt stroom mee krijgen, dit is van het passeren van de Eurogeul bij Rotterdam tot het Slijkgat naar Stellendam dan moeten we daar om 10:00 's morgens zijn. Om op dat moment al 36 NM en een sluis achter de rug te hebben moeten we midden in de nacht weg, gaat niet gebeuren vrees ik.

We settelen voor de sluis van 04:30 en we zien daarna we hoe het loopt. Altijd bijzonder om zo vroeg te vertrekken, die rust, frisse lucht, de kleuren, alles is zuiver. Je komt hooguit een enkele avonturier of wat beroepsmensen tegen. Buiten de pieren linksaf, de zeiltjes op en met een bak koffie in de hand koersen we naar het zuiden. We moeten eigenlijk meer naar het westen om voor die nieuwe zandbak bij Rotterdam uit te komen maar helaas. Na anderhalf uur varen we bijna het strand op in de buurt van Zandvoort en is het echt tijd om een slag te maken. Pal west wordt het nu en dat schiet ook niet echt op. Als we niet oppassen worden we door de stroom teruggezet. Na drie kwartier varen hebben we wel hoogte gewonnen maar is er geen stap richting bestemming gezet. De brommer maar weer gestart en recht naar de maasvlakte.

De elementen hebben er duidelijk zin in, ze spannen weer heerlijk samen om het ons naar de "zin" te maken en lang te laten genieten. Golven tegen betekend ongeveer een knoop verlies omdat we bij elke golf afgeremd worden, nog 5 over. Wind tegen heeft ongeveer hetzelfde effect maar minder, nog 4,5 over. Met de Maasvlakte in zicht begint ook de stroom richting het noorden goed door te zetten en zitten we regelmatig onder de 2 knopen, dit is 3,5 km per UUR.

De marteling gaat door maar we blijven professioneel, er zijn immers al wat bootjes van een metertje of 350/400 in zicht. Mijlen van tevoren lijkt het al dat je voor de muil van Rotterdam ligt maar dat is dan niet zo, de kaart geeft precies aan waar we de geul het beste kunnen passeren en we melden ons op tijd bij Maasmond. Ze hebben ons in beeld en we stemmen af dat we na een grote inkomer de geul zullen passeren. Verder is ook de Magleby Maersk onderweg naar binnen maar dan zijn we, ondanks onze "topsnelheid" al lang weer weg.

Het passeren van de geul markeert voor ons dat we vorderingen maken en dat er ook wel weer een einde zal komen aan het geploeter. Als we langzaam de tweede Maasvlakte achter ons laten loopt de snelheid weer op. Elke tiende knoop erbij smaakt als een gebakje. Op het moment dat we een knik mogen maken naar het Slijkgat richting Stellendam wordt een ware feestdis aangerukt. De zeilen mogen weer bollen, de motor op non-actief en het zonnetje laat zich weer zien. Pascale vroeg zich nog even af of we niet beter konden doorstomen naar bestemming (ze zegt het niet maar is het volgens mij redelijk zat) maar zit nu toch ook weer enorm te genieten. Meanderend zeilen we met een lekker gangetje met ruime wind naar Stellendam. Het mooie van dit soort dagen is dat de laatste 2 uur de voorgaande 9 ruim doen vergeten.

Om zes uur zitten we weer op het ons zo bekende Haringvliet. Mooie herinneringen aan al die jaren dat we hier gevaren, gewoond en gewerkt hebben en bovenal onze pracht-dochters hebben mogen introduceren aan de wereld. Wat zijn we trots op de wijze waarop ze nu in die wereld staan en hoe ze zich met die knullen voorbereiden op de volgende stap. Kayleigh leeft op dit moment uit haar rugzak en trekt met haar Wes van Thailand naar Maleisië. Prachtige verhalen en foto's komen onze richting uit en er volgt nog veel meer. Joyce bereid zich voor op een kampeervakantie met haar Mich. Ze zal zeker niets vergeten met haar voorbereiding die al 6 weken geleden begon terwijl ze pas binnen 3 weken weg gaat, het kan maar klaar staan.

We zijn een eind, maar nog niet in Willemstad. Toch even checken hoe het ook weer met de Haringvliet brug zat. Internet opgestart en de brug draait op het hele uur tot 20:00, die van 21:00 alleen op verzoek en 4 uur van tevoren reserveren. Oei, de navigatie geeft een ETA van 20:30 voor Willemstad dus toch maar even bellen. "Klopt inderdaad, voor die brug moet gebeld worden en dat is nu te laat", ja maar, "Nee helaas en er heeft ook geen reserveringlaatsgevonden door anderen". Ok bedankt.

En nu, toch maar even iets beter kijken. Voor Willemstad is de planning 20:30, maar voor de brug 20:00. We varen ondertussen op vol zeil en de moter bij ruim boven de 7,5 á 8 knopen en kunnen we dat wel volhouden 2 uur lang. We gaan ervoor en het gaat fantastisch. De wind zet nu goed door en er is bijna niemand op het water, vanuit deze hoek kunnen we het prima hebben. 2 uur lang geeft de navigatie aan dat we 2 minuten over hebben of 3 tekort, om gek van te worden. 12 voor acht persen we ons langs het laatste stukje Tiengemeten en is de brug vol in zicht, nog 1,5 mijl te gaan, nu maar oproepen. "ik zie U aankomen, als U in de buurt ben zal ik de brug openen. Vlak voor de brug rollen we snel het voorzeil in en denderen in één streep onder de brug door, wat een apotheose, wat een dag, wow.

In Willemstad in al haar pracht gaaf we nog voor een bakkie en nemen de dag nog eens door.

Geschreven door Lucaopdeboot