Hallo lieve lezers,

Vanmorgen was het gelukkig hartstikke droog toen we wakker werden😎, heerlijk! Uiteraard de douche in met al mijn rituelen, ontbijtje en richting Stryn.

We staan onder op de camping en we moeten op de camping al zo'n 10 meter omhoog in korte bochtjes om op de weg te komen🙈.
Zoals een aantal weten ben ik degene die de kilometers maakt. De bijwerkingen van Willem zijn medicatie heeft daar alles mee te maken.
We rijden richting Geiranger en daar kwam net een cruiseschip vol mensen aan land. Je kan Geiranger nergens uitrijden zonder tig haarspeldbochten te maken. Geen punt uiteraard, als je maar geen tegemoetkomende bussen tegen komt😲. Nou ik kwam er natuurlijk wel een paar tegen😎. Laat ik eerst even zeggen dat Kato'tje en ik dikke maatjes zijn, we kunnen heel goed samen door de bochten, van hoog naar laag😇 het is een kwestie van goed samenwerken en dat lukt prima, maar we zijn er wel druk mee samen!
Het eerste stuk in zijn 2 omhoog, maar ook een stuk in één anders hadden we achteruit gereden🙈.
We gaan op weg naar de strynefjelletvegen, een stuk weg dat in de winter dicht is en afgelopen weekend vrij is gegeven. Ik helemaal gelukkig, het is zo een mooi stuk weg❤. Eerst over de sneeuwvlaktes vanuit Geiranger richting Breiddalseggje, we keken onze ogen weer uit. Op de camping zagen we de sneeuwvlaktes van onder naar boven en nu reden we er! Dwars door de wolken heen. Opa en oma waren ook zo verrast! Prachtig de weg over de hoogvlakte.

Voor je er bent moet je twee keer tunnelen. Voor het eerst dachten we oei🤔 smal🙈een groen stoplicht in het midden ergens van de tunnel. Komt er een mega vrachtauto aandenderen en Kato'tje moest helemaal opzij springen🙈. Het ging echt net goed! Kato'tje kreeg alleen een draai om haar zijspiegel, dikke scheur erin🙈. Oei, dat is lullig, alhoewel we verder met de schrik vrij komen🤗.
We tunnelen maar gewoon verder...
Komen we bij de strynefjelletvegen hebben de borden een streep erdoor,🤔 op de camping zeiden ze toch echt dat hij open was! We moeten nog even tanken voordat we de weg gaan rijden, dus even naar beneden in het dorpje tanken! Vraag het daar nogmaals, ja hoor mevrouw hij is open, ze wijst naar het matrixbord buiten. Die geeft ook aan dat hij open is😍. We rijden terug naar boven en rijden het pad in naar boven... ja weer tig haarspeldbochten op een eenbaansweg waar je elke bocht een schietgebedje doet of er maar alsjeblieft geen tegenligger komt, vrachtwagens zeker niet!
We rijden boven, gelukkig best een groot stuk asfalt, de ene weg had een slagboom, de andere weg had was "de weg".
Kato'tje paste er precies op, dikke gaten in de weg, maar beetje gas en na een dikke 150 meter slagboom dicht😲🙈🤔.
De weg dus afgesloten omdat het vannacht heel slecht weer is geweest op de hoogvlakte🙈. Daar stonden we dan op een eenpersoonsweg met Kato'tje. Niet vooruit meer🙈. Dus achteruit over dat zelfde weggetje 🤔. Opa uit Kato'tje en die ging aanwijzingen geven. Willem en oma moesten hun mond houden😅, want ik vond het ook spannend! Het enige wat ik kon denken is, ook al duurt het een poos! Kato en ik gaan dit samen aan! Volgens opa duurde het ongeveer een kwartier🙈... zo dat was een dingetje zeg! Een vrachtwagenchauffeur moest lachen, hij mocht er wel door.
Zachtjes naar beneden, ik moest aan Suus haar papbenen denken, nou die had ik ook toen we op de parkeerplaats beneden kwamen🤗. Errst koffie nu en plan bijstellen. Op naar Sogndal dan maar.
Goede wegen, geen gekke wegen, totdat..... ja daar kwam dingetje nummer drie. 9 kilometer wegwerkzaamheden, deze keer zonder stoplichten of mannetjes... op goed geluk dan maar!
Gaat allemaal prima😘helemaal goed! Beetje anticiperen, Kato'tje en ik zijn goed bezig😘 en opa als navigator, helemaal een topteam😍.

Rijden we het fjord rond, komen we weer op een eenpersoonsweg🙈, komt er toch een mega blauw monster aan in de vorm van een vrachtwagen!!! Die gaat gewoon midden tegenover Kato'tje staan en wijst voor ons naar achteren... nou gelukkig had ik al geoefend vandaag in achteruit rijden😲🙈. Weer tig meter achteruit naar een uitwijkplaats en die vent maar hangen op zijn stuur😤 en niet effe aanwijzingen geven😥😏... opa zijn slogan is dan: wat een paardenlul 😂😂.
Nou dat vond ik ook!! Maar goed, Kato'tje en ik gingen wederom met papbenen verder! Wel trots op ons 😉.

Weer heel bijzondere vergezichten, heerlijk genietend van de reis, zegt de tomtom nu links af😝. Nou daar kwam de volvende uitdaging, 17 kilometer op een eenpersoonsweg 🙈😲. Zucht... Kato'tje en ik zijn er wel beetje klaar mee... komt er weer zo een paardenmeneer aan die vond dat wij aan de kant moesten gaan terwijl hij 2 meter naar achter makkelijk had kunnen wachten, de man achter hem vond dat ook! Die zat nee te schudden... nou wij gingen niet opzij😝😤.

Na 17 km en nog een paar kilometers op een prachtige camping beland, dus zo maar even douchen en relaxen...

Wat een dag🙄...


Liefs allemaal💋

Geschreven door Jokes.reisblog