We arriveren om 12:15 uur plaatselijke tijd (7 uur later dan in Nederland) in Tokio.
De formaliteiten op het vliegveld gaan redelijk snel, zoals te verwachten in Japan. Ik voel me behoorlijk brak na de vliegreis. Zoals gewoonlijk heb ik weer nauwelijks geslapen. De stoel met extra beenruimte is wel goed bevallen. Dat geeft toch wat meer bewegingsruimte.
We worden opgevangen door onze reisleidster Manon. Ze is met onze vlucht mee gekomen en gaat ook weer met ons terug. Met een ruime bus worden we in 20 minuten naar het hotel gereden. Manon geeft al de nodige info over de komende dagen. Nadat we ons opgefrist hebben gaan we met zijn allen met het openbaar vervoer de stad in. In het metrostation legt Manon uit hoe een en ander werkt in de metro. We kopen een soort ov-chipkaart, waarmee we de komende tijd kunnen reizen in metro, trein en bus. Je kan er zelfs mee betalen bij de supermarkt.
Het uitgebreide metrosysteem werkt een beetje zoals in Parijs en Londen. Groot voordeel hier is dat er behalve met namen ook met letters en cijfers wordt gewerkt. Wel zo makkelijk als je geen Japans kan lezen.
We rijden naar een van de belangrijkste en drukste buurten van Tokio. Vooral zoals vandaag op zondag komt hier veel jong publiek om wat te winkelen en te flaneren. We lopen door een van de drukste straten, waar je werkelijk over de hoofden kan lopen. Opvallend zijn hier de uitgebreide snoepwinkels met opvallend geklede verkoopsters en de pannekoekenwinkels, waar tientallen soorten mooi opgemaakte pannekoeken in de etalage liggen opgesteld.
Met een wat kleiner groepje gaan we in een klein restaurant wat eren, waarna we nog naar het beroemdste en drukste kruispunt van Tokio gaan. Er lopen hier verschillende zebrapaden dwars over het kruispunt, wat een drukte van belang geeft als iedereen tegelijk mag oversteken.
Op dit punt staat ook het beeld van de hond Hachiko, die nog jaren lang na de dood van zijn baasje trouw naar het hier in de buurt liggende station kwam om zijn baas op te halen. Hier is zelfs nog een film over gemaakt.
Rond half negen rijden we met de metro weer terug naar het hotel om vroeg het bed op te zoeken.

Geschreven door Jan.zijdewind