Veel op de Lofoten is nog zoals het er al heel lang was, oude vissersdorpen zijn vaak nog onveranderd en dorpjes zijn daardoor openlucht musea geworden.
Het landschap is erg afwisselend, overal omgeven door de azuurblauwe zee met witte zandstrandjes en rotsen langs de kust, zodat het beslist geen moeite kost je in het Caribisch gebied te wanen.
Daar komt bij dat dankzij de extreme warmte in de rest van Europa er hier nu een geweldig goed klimaat heerst. Veel zon en warme temperaturen.

En dan nog de middernachtzon, hier in de zomer erg goed te zien door de vele kustplaatsjes in het noordwesten.
Het is bijna verslavend de zon zolang boven de horizon te zien zweven, vaak met de mooiste kleuren, om op het diepste punt net even de zee te raken.
De behoefte aan slaap verdwijnt grotendeels doordat het 24 uur licht is, bijna iedereen blijft actief en doet dingen die wij normaal alleen overdag zouden doen.
Mensen beweren dat je er steeds weer naar terug verlangt en het lastig te wennen is weer een donkere nacht te krijgen.
Op vele verschillende plaatsen heb ik hier geslapen, de één nog mooier dan de ander, maar de afstanden er tussen zijn klein, iedere plek is weer anders.

Zo heb ik meerdere malen een vrouw met een camper ontmoet. Ze is op een klein eilandje in Noorwegen geboren, maar later heeft ze 26 jaar in Nederland en België gewoond. Nu woont ze in Oslo, maar is zoals zoveel mensen hier alleen aan het reizen.
Sommigen doen dat solo reizen met een camper, anderen met auto en tent, maar velen ook alleen op de fiets met al hun bagage.

Op de eilanden zijn goede mogelijkheden hikes te lopen, dus moeilijke wandelingen, niet op aangelegde paden.
Eén ervan is erg populair, de route gaat naar het afgelegen zandstrand Kvalvika Beach, welke niet met een vervoermiddel te bereiken is. Het strand is volledig ingesloten tussen de bergen, en de zee natuurlijk. Men zegt daarom wel dat dit strand aan het eind van de wereld ligt.
De afstand vanaf een klein parkeerplaatsje is slecht 2,5 km, maar alleen in het begin is een stukje route aangegeven, verder moet je maar zien hoe je de berg overkomt.
Vuil op stenen geven een kleine aanwijzing dat meer mensen hier gelopen hebben, maar omdat ieder zijn eigen weg zoekt zijn die wel op veel plekken.

Niet iedereen zal zo'n hike waarderen. Op een gegeven moment zag ik een jongen 2 grote rugzakken dragen. Eén aan iedere schouder.
Wat nu?
De oplossing kwam ik 30 meter verder tegen, een meisje met alleen een waterflesje in haar hand en een lang gezicht.
Wat zullen die samen een leuke avond aan het strand gehad hebben....

Het is echt geweldig om na 2,5 uur klauteren over de rotsen onder aan de berg het strand te zien liggen, die nu na een steile afdaling te bereiken is.

Verlaten? Vergeet het maar. De route is zo populair dankzij speciale reisbureau's dat het er gewoon bijna druk te noemen is. Velen blijven dan ook meerdere dagen bij dit strand kamperen.

In mijn eerste nacht aan de Noordwest kust was het te bewolkt om die middernachtzon goed te filmen, maar een volgende nacht heb ik op een andere plaats een time lapse kunnen maken, te zien op:

https://youtu.be/LIAaidXMqzc

Verder blijf je natuurlijk van die mooie luchten genieten, iedere keer verandert dat mooie schouwspel, maar vooral: het duurt uren, bij ons is het vaak maar een kort moment.

Hoop dat je een beetje kunt mee genieten van al dat fraais met de volgende foto's.

Geschreven door HansVWT3