Wanneer we zo ‘s morgen vroeg op pad gaan dan vragen wij ons meestal af “wat gaat de dag weer brengen”. Het blijft toch een avontuur nietwaar. Elke dag heeft zo zijn zekerheden, zoals vandaag de route (altijd mooi), de warmte. Maar verder ? Vandaag hebben 5 mensen ons ingehaald. Eerst twee Italianen, toen een Zwitserse dame (waren we eerder ook al tegengekomen in Monteriggione) vervolgens een Ierse man op sandalen. Ik vroeg hem of die sandalen nog duiden op een religieuze achtergrond. Ja, enigszins wel. Hij was een katholieke priester. Het is gebruikelijk dat wanneer je elkaar tegenkomt (of beter : even met elkaar oploopt) of tijdens een pauze wordt gepasseerd, je even kletst met elkaar. Waar ga je heen, waar kom je vandaan. Dat soort dingen. Één vrouw die ons passeerde leek alleen op de wereld en had geen aandacht voor ons. Kan ik dus niets over vertellen. Tijdens onze reis halen wij nooit mensen in, dus ook vandaag niet. Verder werden wij vandaag geconfronteerd met een afgesloten brug. Tsja, wat doe je dan ? De hekken negeren of toch kiezen voor een omweg. Wij kozen voor het laatste. En in positieve zin : liepen we opeens door een heel klein bergdorpje (Vignoni Alto; 10 huizen) met een heel smal straatje, maar wel met een toren en een toegangspoort. Prachtig. Ook bijzonder vandaag was dat het al vroeg erg warm was. Om 9.30 uur al 30+. We waren dus erg blij dat we al om 10.30 uur op onze plaats van bestemming waren en ook direct konden inchecken. Een redelijk koele kamer zonder airco maar met ventilator. Bij het plaatselijke restaurant, dat gesloten was, konden we een “take away” maaltijd bestellen. En hebben we ook maar gedaan. Er is geen supermarkt in de buurt. Wel een barretje. Morgen gaan we weer de hoogte in. Radicofani. Ben benieuwd wat de dag van morgen weer gaat brengen.

Geschreven door Hansendidyopreis