Vandaag naar Bad Munstereifel, ook zwaar beschadigd door de regenval afgelopen zomer. Maar dat terzijde. Het zou een makkelijke dag worden, 20 km, maar het voelde als een zware bergrit. Veel hoogtemeters. En vooral omlaag is lastig met de nodige bagage. Maar wel de mooiste route tot nu toe volgens Didy. En daar heeft ze wel gelijk in. Ik wil er niet veel van zeggen, maar ik heb vaak gezegd “wauw, wat is het hier mooi”. Bovendien het weer was super, 22 graden, zonnetje. We zijn de A1 gepasseerd. En hebben eronder even gepauzeerd, wie kan dat zeggen ! Verder zijn nog twee dingen het vermelden waard. 1. Duitsers, m.n. de wat oudere mannen, groeten maar zuinigjes. Er kan amper een gebaar naar ons vanaf. Beetje raar. 2. Van wandelaars die ons passeren krijgen we veel aandacht en waardering. Jammer dat dit vooral onze kar betreft en minder op ons van toepassing is. De kar doet het beter dan wijzelf. Nu in een hotel. Straks in stadje een hapje eten. Morgen naar Rheinbach, 25 km, weinig hoogtemeters. We zullen zien. De beentjes gaan nog goed. We raken in “shape”.

Geschreven door Hansendidyopreis