De veerboot van Rab naar Pag vertrekt 1x per etmaal, om 12:00 uur. Nu denk je bij een veerboot al gauw aan een echte ferry, waar ook auto's op kunnen etc. Na een paar maal langs de plaats, zoals deze op de kaart was aangegeven te zijn gefietst, zonder een veerboot te hebben gezien, kwam ik Marieke en Hein tegen, die de veerboot hadden gevonden. Het bleek een motorbootje van een meter of 12 te zijn, met in de kuip wat zitplaatsen en geen bergruimte.
Net voor 12:00 uur kwam de veerman er aan. Zuchtend en steunend, zeker toe hij de tandem zag. Een catastrofe herhaalde hij maar steeds.
Ook nog 2 andere Nederlandse fietsers, die de Balkan kustroute rijden, voegden zich bij ons, zodat er 1 tandem en 3 gewone fietsen op het voordekje gesjord moesten worden. De fietstassen op het kajuitdak.

Een van de Nederlandse fietsers, die in Zurich woont, vertelde dat hij niet tegen Covid was gevaccineerd. Bij de grenspost Slovenië/Kroatië moest hij zijn vaccinatie aantonen. Die had hij uiteraard niet, ook geen sneltest, dus hij werd geweigerd. Moest 40 km terugfietsen naar Koper. Het was al wat later op de dag, dus de andere dag
met een negatieve uitslag van de sneltest weer 40 km naar de grens gefietst en toen kon hij zo doorrijden, zonder dat ze naar iets van Covid vroegen.

Na een vlotte overtocht, zaten we we rond 13:00 uur weer op de fiets. Ieder ging zijns weegs, los van elkaar.
Later zou blijken, dat we elkaar onderweg niet meer zouden ontmoeten.
Met Marike en Hein heb ik dagelijks contact gehad over onze wederzijdse vorderingen per Whatsapp.

Ik ben eind van de middadg aangekomen op camping Porat (€ 10,--) in Povljana. Een rustige, niet bijzonder mooie camping, maar heel schoon.
500 meter van een dorpje gelegen, waar een paar restaurantjes waren, dus eten was ook geregeld.

Cumulatief 517 km.

Geschreven door Guus.fietst