De wekker loopt af om 6:30 uur. Afgelopen nacht heeft het flink geonweerd en geregend, dus de tent en het grondzeil zijn zeiknat. De binnenzijde is wel droog gebleven.
Na afbreken, de tent en het onderzeil, over een bankje even te drogen gehangen.
Om 8:00 uur op de fiets. Eerst weer 5 km klimmen, om op de route terug te komen. Daarvan is een stukje zo steil, dat ik voor het eerst van deze tocht moet af stappen en een stukje lopen. Inmiddels rijd ik stukjes door land nummer 8: Belgie. Na 20 km kom ik ineens op het begin van de Vennbaan. Stond blijkbaar niet goed in het routeboekje.

De Vennbaan is een voormalig spoortraject, waarvan de railzen zijn verwijderd en asfalt op is aangebracht, zoals de Via Verdes in Spanje en de Voie Verdes in Frankrijk, de zogenaamde Groene Wegen. De Vennbaan loopt nagenoeg tot aan Aachen, heeft een helling van maximaal 1 tot 2 graden, wat je niet eens merkt, nog minder dan vals plat. En het gaat nog door een mooie, vaak bosrijke omgeving ook. Verdwalen is uitgesloten, de bewegwijzering is prima.
Het ging dus onverwacht vlot. Ik was om 17:30 uur al door het drukke Aachen heen. Was van plan, om in de buurt van Gulpen, juist na Aachen te kamperen. Voor vannacht en morgen werd er echter hevig noodweer voorspeld. Ik was nog 28 km van Maastricht vandaan. Aachen ligt op een heuvel, Maastricht ligt in een put, dus ook nog voortdurend dalen. Dus ter plaatse besloten om door te rijden naar Maastricht, waar de route eindigt. Daarmee haal ik vandaag ook nog land nummer 9: Nederland. Ik had alle tijd voor de trein van 20:01 uur en kwam rond 22:30 uur aan in Kapelle. Onderweg in de trein hevige regen. In Kapelle in de stortregen door Marian opgehaald en 10 minuten later was ik thuis.

Na droge kleren te hebben aangetrokken gezellig een biertje met Marian.

Triptijd: 9:09 uur, gemiddelde snelheid: 15,84 km/h.
Cumulatief: 2.008 km.

EPILOOG

Als ik zo terug kijk op deze tocht, vond ik het een pittige onderneming, maar wel heel mooi. De route in omgekeerde richting fietsen is te doen, maar dan wel met GPS; zonder deze was ik waarschijnlijk nu nog in Italië aan het zoeken. Wel even rekening houden, met het feit dat je in stadjes dan de verkeerde rijrichting hebt bij eenrichtingsverkeer. Maar hier is bij een gezond verstand wel wat voor te bedenken.

Wat betreft de routeboekjes van Paul Benjaminse: daar ben ik niet enthousiast over. Iets wat ik onderweg ook veel van andere fietsers hoorde. De kaarten zijn matig en de omschrijvingen zijn warrig. Er zijn ook te veel alternatieven omschreven, waardoor het nog onduidelijker wordt. Je wordt vaak over onverharde paden gestuurd en dat zal wel mooi zijn in de zomer, maar in voor- en najaar worden dat onbegaanbare modderpaden. Hij zou eens een voorbeeld moeten nemen aan de gidsen van Clemens Sweerman, daar zit veel meer logica in.
Overigens met hetzelfde gezonde verstand als hierboven genoemd, kun je zelf wel alternatieven bedenken.

De lijst omschreven accomodaties is goed, met name de campings. Daarnaast zijn er inmiddels zoveel andere overnachtingsmogelijkheden, die onmogelijk in de routeboekjes kunnen, maar je heel gemakkelijk kunt vinden via booking.com en airbnb.

Geschreven door Guus.fietst